Ik word chagereinig wakker. Ik ben gister vergeten mijn bed aan de vloer te vast te binden dus is ie weg gedreven en lig ik nu op de grond! Ik doe een topje uit mijn kast aan. Ik heb op tv gezien dat mensen meer kleren aan hebben en ik snap dat nog steeds niet. Ariël! Hoor ik van beneden. Ik heb rood haar dus mijn ouders vonden het wel grappig om me naar een roodharig wijf met kapsones te vernoemen. Ik zwem de totaal overbodige trap af naar beneden, de MENSEN die dit huis hebben gebouwd hebben er niet aan gedacht dat een zeemeermin geen trap nodig heeft om naar beneden te komen. Dit jaar zijn de eerste hungergames onderwater, ook weer zoiets leuks bedacht door de mensen. Ookal hebben de zeemeerminnen niet meegedaan aan de donkere dagen toch moeten wij wel meedoen aan de hungergames.
Mijn moeder zit aan onze tafel en eet zeekoe vlees uit blik. Ik heb geen vader, niemand trouwens. Als een zeemeermin zwanger is vlucht de man snel weg, Daarom heeft iedereen alleen een moeder. Ik eet snel een beetje met mijn moeder mee en daarna vertrek ik naar het plein waar de boete word gehouden.
Er zijn een paar meermensen op het plein maar de meeste zijn niet komen opdagen, daarom gaan er vredesbewakers met een wit vlies om hun staart langs de huizen om meermensen mee te nemen naar het plein. Ik sta in de rij om bloed te prikken,het ziet er wel grappig uit hoe de bloedprikkers het wegzwevende bloed wanhopig te pakken proberen te krijgen in een potje met namen erop. Ik denk dat ze daar volgend jaar wel een oplossing voor hebben.
Ik sta in het vak van de 14 jarige naar 1 of andere gewelddadige film te kijken, Volgens mij laten ze die elk jaar zien. Er is een man uit het Capitool gekomen om de tributen te trekken, hij loopt naar een bol, volgens mij de meisjes bol en pakt 1 van de potjes. Ariël Mantasun. He dat ben ik! Cool! Ik zwem naar het podium en wacht. ook de jongens tribuut is getrokken, ik heb geen idee hoe hij heet, ik lette niet op. We worden door een stel vredes bewakers naar een kamer in het gemeentehuis gebracht, om afscheid te nemen. Mijn moeder komt afscheid nemen, samen met mijn zeehondje Puck, ik geef mijn moeder een knuffel en Puck een aai en dan gaan ze weg.
Ik en de jongens tribuut worden naar een ding gebracht dat volgens mij een trein heeft en dan begint de reis naar de arena.
JE LEEST
The mermaid games
FanfictionPanem is verdeeld in 2 delen, de zee en het land. Elk jaar wisselen de hungergames van deel. Dit jaar worden ze gehouden in de zee, de tributen zijn zeemeerminnen. Het enige probleem, zeemeerminnen weten niet wat serieus zijn betekent.
