MINNIE'S POV:
(song)
bakit....
labis kitang mahal....
yakap mo....
di ko malimutan....
bakit....
labis kitang mahal....
sumpa man .....
iniibig kita ....
yan ang saktong soundtrip sa radyo na paborito kong pakinggan , nakauwi na kame at kanina nga pala hindi na ako naabutang umiiyak ni mama dahil pinigilan ko ito, ayoko kaseng bumungad na naman uli ang bugbog kong mukha sa kakaiyak sa pagdating niya pero syempre alam na niyang nagpuyat ako sa iyak dahil sa mata ko palang halata mo nang hindi ako nakatulog sa iyak,
'gusto mo bang kumain?' tanong ni mama sa mahinang tono
hindi ako nakasagot, Ewan ko ba natikom ang bibig ko pero umiling-iling lang ako
'bahala ka....' sumunud nitong banggit, doon palang tanggap ko nang naOOA na saakin si mama pero ano bang magagawa ko ,ganito kase sa feeling to, hayaan niyo na ! huwag niyo nalang akong pansinin.
*walking*
patuloy ako sa paglalakad , dumeretso ako papauntang kwarto,
nahihilo, naiiyak, nalulungkot,naguguluhan , nababalisa, namamatay sa sakit (ng puso)
habang paakyat ako sa hagdan , naalala kong mga balita sa telebisyon, at hindi sinasadyang ,
'Minnieee !!!!'
(napatingin ang ina nito na napapunta rin sa kinaroroonan ni Minnie dahil sa pag-aalala at pagpatnubay rito)
'ano bang problema mo Minnie, huwag mong sabihing siya-at-siya parin?' aabi ni mama
hindi ako nakasagot, hindi parin ako makatayu ng maayos, at sa totoo lang muntikan ko ng ikinamatay ang muntikan naring mangyare ,
'mag-ingat ka naman Minnie, nag-aalala ako' sabi ni best kian tama pinuntahan parin niya ako dahil sa pag-aalala at saktong nasalu niya ako sa muntikan kong pagkaka-aksidente , muntikan na kase ako magpagulong-gulong sa hagdan eh
dahil narin sa katangahan ko, at sa pagiging "sasaeng ko" in korean as in parang ako nga eh, nagpapakabaliw kase ako sa isang taong alam kong hindi naman mapapasakin, alam mu yung feeling na umaasa kalang ?
ganon ang peg.
'ayos kana ba?' tanong muli ni best, hindi ako nakasagot , pero si mama at bigla nalang nagsalita
'nakuuu kian, nagpapasalamat akong dumating ka, tignan mo kaseng isang yan mukhang nanganak na nang 10 anak , daig pa ako sa lungkot , biryesantong- itsura , kausapin mo nga yan nang di na palubugin ang ilog pasig' mahabang sabi ni mama na truthfully so meaningful talaga
matapos yon banggitin lahat ni mama, iniwan na niya kami ni Best , at nasa hagdanan parin kame , tulala parin ako't di makapagsalita
'Best? Tara na sa kwarto, magpahinga kana man ohhh' pakiusap ni Best pero hindi ako nakasagot
at nagulat ako sa sumunod niyang ikinilos, binuhat niya ako at doon niya ako tuluyang kinarga, at nabaling ang mga tingin ko sa kanya ,
para kaming mga bagong kasal na papunta sa isang honeymoon WAHHHH ERASE-ERASE-ERASE MINNIE!!!!
*puso* Why are you cheating on Mr. Hunter? hala bad yan ahhh
*utak* Assuming ka tehhh
LOL puro malisya naman tong naiisip ko, kinarga lang ako nang tao tapos GREEN na agad ... anyway nawala kaseng pagkatulala ko nang ginawa niyang bagay na yon , nakahawak ako sa batok niya habang karga ako paakyat ng kwarto,
BINABASA MO ANG
A DIE HARD FAN meets her BIAS
RomanceDIE HARD FAN at ANG IYONG BIAS = ano ang kalalabasan? maari nga bang mainlove si bias kay FAN? paano kaya mabubuo ang isang relasyon between LANGIT at LUPA? kwento ng isang babaeng naghahangad lamang na magkaroon ng boyfriend, na magbabago ang buha...
