SAAT ONU BEŞ GEÇE 🌙

AçEr'in TANIŞMASI 🌹

Sabah uyandığımda gözlerimi hastanede açmıştım.Yine Balım'ın yanı başında beklerken uyuya kalmıştım.Odadan çıkarak hastanenin kantinine doğru ilerledim fakat o kadar çok dalgındım ki...
Oda ne yere düştüm! Kendini cool sanan bi' ukala yüzünden düşmüş ve herkese rezil olmuştum.Başımı kaldırıp ona baktım ama o beni hiç umursamıyordu.Hatta kalkmama bile yardım etmedi.Gözünde olan güneş gözlüğünü çıkardı ve elaya çalan gözleriyle resmen büyüledi beni. Çok güzel bir sesle:
- şey ben cidden çok üzgünüm,telefona dalmış olduğumdan sizi göremedim dedi.
Cool ama nazik biriydi. Normalde kendini cool sananları sevmem ama ilk defa bir cool'u sevmiştim.
Sonra bi an şöyle dedim:
-bende çok özür dilerim. Dalgındım,isteyerek olmadı dedim.
Onunla konuşurken bile elim ayağım titriyordu.Cok değişik birisiydi yani öyle gözüküyordu.
Aceleyle Balım'ın yanına gittim.
Fakat beni odaya almıyorlardı.
Bu arada söylemeyi unuttum;Balım benim en yakın arkadaşım.Buraya beraber üniversite okumaya geldik.Ben doktorluk o yabancı dil öğretmenliği okuyor.

Balım'ın kalp hastalığı olduğu için gelmiştik hastaneye.Iki gündür burdaydik.Ve Balim gün geçtikçe daha kötü oluyordu.

İçeriden "hemen acil kan lazım anonsu yapın" diye sesler geliyordu.Gozlerim dolmuş bekliyordum. Kendimi o kadar çok çaresiz hissediyordum ki...

Doktor kapıdan dışarı çıkınca hemen yanına koşup sordum:

-noldu Balım'a noldu? Diye saçma sapan sorular soruyordum.
Doktor:

-durumu çok kritik dedi.

Yıkılmıştım.Kirec gibi olmuştum. İçeri girip onu son bir kez görmek istiyordum.
İzin istedim ve Balım'ın yanına gittim.Sanki hiç uyanmayacak gibi uyuyordu. Balım dedim. Cevap yoktu. Sonra ağlamaya başladım. Hiç bu kadar ağlamamıştım.Doktor odadan çıkmamı istedi.Ben berbat bir halde çıktım odadan.
Çıktıktan hemen sonra hastanenin koridorlarında şu ses yankılandı:
-hemen 0rh+ kan isteniyor diye bir ses duyuldu.
Bu o sesti.Bana çarpan ukalanin sesiydi.Ve ben onun hangi odaya girdiğinide görmüştüm.Hemen o odaya doğru koştum.Ve kapıyı çalmadan içeriye daldım.
Gözleri elaya çalan çocuğa bakıp:
-var evet var o kandan bende var dedim.
Hemen beni kan alma ünitesine gönderdi.Kendiside arkadan geliyordu.Bi yere oturdum ve yanıma geldi.ben:
-sana yalvarırım acele et dedim.
Ukala ise:
-İlk önce adının ve soyadını öğrenmen lazım dedi.
Bende adımı ve soyadımı söyledim: AÇELYA KUTLU.
hemen adımı ve soyadımı bir kağıda yazıp kanımı almak için işe koyuldu.Kanimi aldıktan bir iki dakika sonra,arkadan bir hemşire Eray Bey diye seslendi.Demek ki adı Eray'dı.
Ben ise o anki refleks ile ona hızlı olması için bağırdım:
-lütfen biraz daha hızlı olur musun? Arkadaşım orada ölümle cebellesiyor.
Bana inanılmaz sert bir bakış attı gülümsedi ve şöyle dedi:
-burası hastane lütfen daha sessiz olalım.
Ve halen uyuz uyuz yapıyordu işini.
Ben kanım alındıktan sonra Balım'ın yanına gittim.Biraz daha iyiydi.Bana içeri girmenin uygun olmadığını söylediler ve ben de kardeşimi odanın kapısında beklemeye başladım...