Demonic University (Completed)

CHAPTER 34

Someone's POV

Pumunta ako sa dorm ko at nagsuot nang blackoutfit at nagmask para di nila ako makilala.

Agad akong lumabas at kumuha nang kutsilyo

Agad kong nakita yung andria na close nila kaya nakinig muna ako sa usapan nang andria neto at sa mga bago nyang friends

"Yah! Congrats sa inyo ni Joshua!!"

"Lah! Oongaplaaa!"

"Hahaha, Kayo parin ba hanggang ngayon?"

"Oo naman syempre"

Rinig ko pang usapan nila pero di ko pinansin yun at maya maya lang ay nagsialisan na sila at natirang magisa si andria di ko alam kung san sya pupunta kaya agad ko syang sinundan

Nakita kong papunta to nang emergency room kaya agad akong pumunta sa likod nya at itinutok ang kutsilyo sa leeg nya para di sya makagalaw

"Nasan si Park-ssi?!" Sigaw ko sa tenga nya

"H-ha!? S-sinoo t-too??" Kabadong sabi nya

"Tss, no need to know! Sabihin mo na't di dumugo yang leeg mo" sabi ko at diniin ang kutsilyo

"A-ah, n-nasa e-emergency room, Room 301" kabadong sabi nya

"Are you sure?!" sabi ko at pumunta sa harap nya at  itinutok sakanya ang kutsilyo kaya kitang kita nya na ang mata ko maliban sa buong muka

"Y-yes.." kabadong sabi nya

Agad akong umalis at pumunta sa emergency room..

Maraming tumitingin kaya itinago ko ang kutsilyo ko.

Maya maya lang ay nakapunta na ko sa emergency room, Room 301 pero nagulat ako nang may nurse dito kaya nagpanggap ako nang tao

"Amh..maam..buti po at nandito na kayo kaano ano nyo po sya?" Tanong sakin nung nurse

Tinaas ko muna ang kilay ko sakanya at biglang naging pula ang mata ko dahilan para umalis sya

Tinignan ko na muna ang buong muka ni park-ssi at hinimas-himas pa ito..

"Park-ssi, i have a suprise for youu.." sabi ko at inilabas ang kutsilyo..

"A r e  y o u  r e a d y  t o  d i e?" Sabi ko at aastang sasaksakin sya pero may tumigil sakin..

Yoongi's POV

Nandito ako ngayon sa kwarto ko at nagagalit di ko alam kung ano tong nararamdaman ko simula nung mabalitaan kong masaksak si jimin! Muntik na kong magpakamatay!

~*FLASHBACK*~

"AHHHH!!!" sigaw ko at binasag ang mga base na nasa harap ko

"S-sir.MIN!" rinig kong sigaw ni maxie

Inilabas ko ang mga matutulis kong kamay at aasta sanang sasaksakin ko sarili ko pero may pumigil sakin..

Si kelly...

"YAH! YONGI-AH ! BALIW KA NA BA?! BAT KA MAGPAPAKAMATAY!?" Sigaw nya sakin at wala akong nagawa kung hindi pumikit

"MERON KA PANG MAHAL SA BUHAY! AT TYAKA.....WAG MO NGANG SAYANGIN YANG BUHAY MO!" Sigaw nya

"Aanuhin ko pa tong buhay ko..? W-wala naman akong k-kwenta.." sabi ko at napaupo at napaiyak

Nagulat ako nang hawakan nya ang mga kamay ko

"Yah yoongi-ah look, may kwenta ka, walang taong walang kwenta, pano kita nakilala kung wala kang kwenta hahaha!" Sbi nya at natawa pa

Agad naman akong napahinto nang marinig ko ang mga salitang yun