CHAPTER 1
'Decision defines DESTINY'
Isang bagay na mahirap pumili kung saan mo ilulugar ang sarili mo. Mahirap tanggapin lalo na't ito ang magdadala sayo ng kalungkutan, at mawawala ka sa tabi ng taong mahal mo sa buhay.
SHIREEN'S POV
Ako nga pala si Shireen Kurt Hernandez, ewan ko ba sa magulang ko, pang babae ang binigay nilang pangalan ko akala kasi nila babae ako nung lumabas kaya pang babae pangalan ko. hahaha
- half Filipino-half Science hahaha...😂 jk✋...Pure FILIPINO
-mabait
-makadiyos
-mapagmahal
-friendly
Ako'y simpleng tao lang na may pangarap sa buhay. Mahirap lang kami pero mayaman naman sa pag mamahal😊. I didn't regret why I'm standing and living in this kind of life's status. I'm pretty sure that everything's will gonna be a miracle. hahaha.
Isa lang naman ang aking hinihiling; ito ay ang makapag aral ng senior high at maka-pagtapos ng pag aaral kaso hndi ko alam kung mag aaral pa ba ako o mag s-stop nalang😖.
Under the undiciding process palang ang aking isip!Ilang weeks nalang pasukan na pero di pa pala ako enroll😂. Hindi ko maiwasang mainggit sa mga kabataang katulad ko na makakapag aral sila at may magandang buhay. "Sana ganyan din ang buhay ko"
"Sana maganda din ang aming buhay"
"Sana makakapag aral ako katulad ng aking mga classmate" Mga salitang nasa isip ko habang nakatingin lang sa mga kaklase ko😖"Anak, di ka muna mag aaral ngayon ah!"
"Di na kasi namin kayang pag aralin ka eh, magtrabaho ka na lang muna sa ngayon ah, pasensya na anak" sambit ni nanay sa'kin habang nakatingin sa mga classmate kong nag eenroll😖
Hindi ko kaya ang hndi mag aral. Gusto kong mag aral! Unti-unting pumapatak ang aking luha na siyang hndi ko pinahalata kay nanay.
Tamango na lang ako sakanyang sinabi at kami'y umuwi na!Kinabukasan***
Nagising ako sa katotohanang ipagpapatuloy ko ang pag aaral.
"Nay gusto ko pong mag aral" sabi ko kay nanay
"Anak diba nasabi ko na sayo yun kahapon?" aniya
"Gagawa po ako ng paraan para ituloy ko ang pag aaral ko nay" sambit ko sakanyaPumunta ako sa mga nangangailangan ng working student sa kung anu-anung bahay at nagtanong. Habang naglalakad ako sa may tabi ng kalsada accidentally lumipad yung hawak-hawak kong papers na kung saan nakakalap dito ang pag hahanap ko bilang working student, pilit ko man itong hinabol para makuha ngunit bigla akong bamagsak sa isang magaspang at malapad na kalsada dahilan sa pag-sagi ng isang sasakayang pang-mayaman, at magara.
"ouch" isang salitang lumabas lang saking bibig at pagtingin ko sa'king tuhod nakaramdam ako ng hapdi at sakit. Dumugo ang aking kamay at tuhod dahil sa pagkaka-gasgas nito. Bumukas ang pintuan ng sasakyan at iniluwal nito ang isang mala-anghel na nahulog sa lupa, na naka-shade pa!
*sheeet uwian naaaa! Ang pogi ni kyah*😊sabi ng aking isip
Nilapitan niya ako habang ang posiyon ko ay nakadapa.
"Excuse me! Hey what the hell are you doing here!" pasigaw niya
Nagsasalita siya sa'king harapan habang ako naman ay nakatitig parin kanyang maamong mukha.
"Hey,you!are you still there? Sinasadya mo bang magpabunggo ha?" dugtong pa niyaTumayo naman ako sa kinalalagayan ko at sinabing,
"Sorry sir, Hinahabol ko lang po kasi yung papers ko na lumipad paitaas" ani ko.
"Sa susunod ha, tumingin ka sa dinadaanan mo.Siguro naman may mata ka diba? Kabadtrip!!!" pasungit niyang sabiNang hahanapin ko na sana yung papers ko na lumipad, isang babaeng medyo matanda na nag abot sakin ng papers ko.
"Iho pasensya na kung nasagi ka namin ah" pag mamalasakit niya
"Hayaan mo makakabawi kami sa kasalanang ginawa namin sayo, Nabasa ko pala yang papers mo iho, naghahanap ka ng makakatulong sayo sa pag aaral mo diba?" dugtong niya na may halong malumanay na boses
Sa tingin ko mabait to, may malambot siyang puso."Opo ma'am" sagot ko naman sakanya
"Hayaan mo iho, kami na ang bahala sa pag aaral mo at lahat ng gastusin mo sa pag aaral" sabi naman ng asawa nung babae.
"Talaga po sir?" gulat kong sabi sakanya
"Oo iho. What we say, we meant it" sabay sabi pa nilang mag asawa
Hindi ko maipaliwanag ang saya na aking nararamdaman ngayon. Lord ito na ba?
"Whaaaaat??😏 are you sure mom, dad?" masungit na sabi ng kanilang anak
"Hindi to maaari!!!" anniyaWow ha sungit naman nitong mokong nato! edi ikaw na tong parents nila! Ikaw na masusunod!
"Iho, simula bukas sa bahay ka namin titira, ok lng ba?" ani ng babae(speechless😑😑😑)***
Tumango nalang ako
"Iho kunin mo tong card number ko tawagan mo ko kung nakadecide ka ok?" dugtong pa niya
"opo ma'am' sagot ko"Saan ka pala uuwi iho?" tanong niya ulit
"Diyan lang po sa may malapit sa kanto" ani ko
"Sabay ka na sa'min hatid ka" sabi nung babae
"Wag na po ma'am, magalalakad nalang po ako"😊sagot ko
"sabay ka na iho, wag ka ng mahiya" dugtong pa niya
Hndi naman ako makatanggi sa kanilang alok kaya sumabay na din ako. Pagpasok ko sa kotse nila sobrang ganda ng loob, may pa-aircon pa ,at nakita ko si kuyang mokong😏 whaaaat? siya ang nagdadrive? talaga? so meaning siya ang sumagi sa akin? what the heck!😑😏
"Ahm ma'am dto nalang po ako" sabi ko
"sige iho, pag isipan mo yung sinabi ko ah" aniya
"sige po ma'am sir, Maraming salamat sa kagandahang loob niyo sakin, Ingat po kayo sa pag uwi" pag papaalam ko namanHindi ako makatulog dahil sa desisyon kong dapat tahakin. Kailangan kong magdesisyon ng maigi. Kung hindi ko tatanggapin ang alok nila hindi ako makakapagtapos! Kaya sa gabing ito napagdesisyon kong tatanggapin ang alok nila sakin.
Sinabi ko naman ito sa aking magulang at pumayag naman sila.
Kinabukasan***
Naglalakad ako papuntang park. Wala lang! Gusto ko lang mapag isa. Umupo ako ng bench sa ilalim ng puno habang pinagmamasdan ang mga bata na masayang naglalaro at mga magulang na inihahatid ang kanilang anak sa paaralan, sa kabilang banda naman ibinalin ko naman ang mata sa direksyon na kung saan nakita ko ang magkasintahang masaya sa isa't isa.
Napapa-isip ako sa oras na yun, "how's life so unfair!"😏
Hindi ako nagtagal sa kinalalagayan ko, pinagpatuloy ko ang paglalakad ko habang nakatingin sa ulap para hindi maboring. Ang sarap kasi pagmasdan at masarap sa pakiramdam hanggang sa***Continue***
⏩⏩⏩⏩⏩⏩⏩⏩⏩⏩⏩⏩⏩
Hi guys, hope you like it.😊
BINABASA MO ANG
Pusong Binalewala, pero Tinadhana
RomansaThe more you Hate, the more you Love! This is a love story of two boys who hates each other but they teach their selves to love one other. They live at the same house were Shireen was adopted by (Kenz Mother)