Misunderstood

Chapter 3 - I never Notice

 dedicated kay Yechul_fifteen kasi inspired sa kanya yung character na eyeglasses cool guy..hehehe... ^____^

----------------------------------------------------------

CHAPTER 3 - I NEVER NOTICE

FOUR DAYS LATER

HAGARD .

Pero ok lang..choice ko naman toh ehh..gusto kong tapusin na agad toh …kahit four days palang ang nakalipas tapos ko na yung mga pinagawa niya…walang tulog toh..at buti nalang at weekend natapat kaya napagtuunan ko ng pansin ..nakakairita kasing Nate yan ehh…at kailangan mabigay ko na toh sa kanya para mawalan na kami ng koneksyon..grabe di man lang ako nakalaban parang gusto ko siyang sigawan at sabihang wala akong paki sa pera mo..tamad… anong karapatan mong ipagawa sa iba ang gawaing dapat sa’yo..at kapal mong tawagin tong special task..special task bang matawag ang isang bagay na pinagawa mo para lang makapag pasarap ka sa buhay? grabe buti sana kung between life and death tong task na toh..grabe tlaga..ang tamad mo lam yun? ang gwapo mong tamad…. Bwisit…

Kahit wala pang two weeks bumalik na ko agad sa music room #3 ..para ibigay toh..gusto ko na agad mawalan ng koneksyon sa lalaking yun

Tok..tok…

Binuksan ulit ni Mr. butler ..

“goodpm ..tapus ko na po..ito napo lahat..paki bigay nalang po..bbye” hindi na ko pumasok…pagka-abot ko ng mga folder at usb kung san nakasave yung mga presentation ng plans tumalikod na ko agad kay mr. butler

“wait..ms. chandria ..have a snack and wait for young master” tumigil ako sa paglalakad at humarap ulit sa kanya …ang formal talaga nito ni Mr. butler

“ahm..no thanks..i have to go..di ko na siya kailangang hintayin”

“bakit hindi?” napalingon ako sa likod ko…at…. Waaaaaaaaaaaaaaaahh…patay

“bakit di mo ko kailangang hintayin..pasok ka…bibigay ko yung bayad mo” nag-iinit ang dugo sa bayad word nayan..tsk.

“nope..di na kailangan..alis na ko, may klase pa ko”

“Pasok!!”

Unang pumasok si Nate kasama yung babaeng nakayakap sa braso niya..maganda yung girl syempre…makapal ang make-up at mukhang student siya dito..

Wala akong nagawa kundi pumasok

as usual nakaka-amaze parin yung place na toh..nandon parin yung eyeglasses guy at may hawak parin siyang sketchbook at ballpen...andon parin yung gulat sa face niya pero kakaiba na yung dating kumapara nung last time ...   may inabot si Nate sakin.... cash puro onethousand...di ko alam kung magkano toh ang kapal ehhh... at ayokong alamin kung magkano..at ayoko ding kunin  

"di mo ba kukunin? kulang pa ba?"  sarap ihagis ng tao toh

"ayokong kunin di ko kailangan, alis na ko" napasimangot si Nate halatang nainis siya ..

"kunin mo bayad mo yan..anong masama don ah.kunin mo dahil sabi ko" well, wow ahh...boss ka? boss ka?..   go with the flow nalang ..   kinuha ko ...  

"thanks bye"  

sabay alis agad ako..ang bilis ng paglalakad ko ..nakakagalit talaga ..lagi nalang akong umaalis sa elegant place na yun na nag-aapoy sa galit..... diret-diretso lang ako sa paglalakad na galit na galit parin ...   grabe sinong di manggagalaiti dun..nagmuka akong pera dun..at yun pa naman ang pinaka ayoko ..grabe ..nakainis ...nakakainis talaga  

"miss di dyan ang daan"  

nakakairita pa ...kala niya kung sino siya  

"miss"