Hayallerimin Ülkesi:KORE

Bölüm-1

"Umarım bir gün koreye gidebilirim"

Dileğimide tuttuktan sonra mumları üflemiştim. Evet güzel bir doğum günü geçiriyordum sevdiğim ve değer verdiğim herkes buradaydı bir kişi hariç hoşlandığım şahıs.

"Esra hadi buraya gel seni bekliyoruz"

Şimdi sıra hediyeleri açma zamanıydı önce babamın aldığı hediyeyi açmaya karar verdim zarfı elime aldığım da kredi kartı olduğunu düşünüyordum ki ama bu-
KOREYE GİTMEM İÇİN BİR BİLET

"Babacım ben çok teşekkür ederim" yanaklarını kocaman öpüp geri çekildim ben inanmıyordum şuan evet hayallerim gerçek oluyordu koreye gidiyordum. Fakat bir sorun vardı
"Sadece gidiş için bilet var baba"
"Yoksa Kore de okuma fikrinden vaz mı geçtin esra?"
"HAYIR TABİKİDE BABACIM"

...

Belki de geçirdiğim en mükemmel doğum günü bu olabilirdi 18 ime bastığım gün ilk günden bana ne kadar uğur getirmişti yeni yaşım.

Alarmın çalmasıyla gözlerimi açtım bugün okuldaki son günümdü elimi yüzümü yıkayıp hazırlandım. Komodinin üstüne baktığımda para yoktu annemi uyandırmak istemediğimden abimin odasına girip cüzdanından para aldım umarım fark etmezdi. Evden çıkıp durağa doğru ilerledim dolmuşun gelmesine 5 dakika vardı kulaklığımı taktığımda yanıma birinin oturduğunu fark ettim ama bu kişi benim hoşlandığım şahıstı. Evet esracım şimdi sakin olma zamanı yanlış bir şey yaparsan bitersin o yüzden sessizce kalk ve kenara geç. Dolmuşun gelmesiyle ikimizde ayaklandık dolmusta sadece iki kişilik yer boştu ve biz beraber oturuyorduk aman ne güzel sakarlığım olmasa bari.

"Esra?"
"E-efendim"
"İyi misin?"
"Evet iyiyim bir sorun mu var"
"Kıpkırmızı olup terlemen dışında bir sorun yok"

Telefonumu elime alıp baktığımda hayır lanet olsun ki heyecandan kıpkırmızı olmuştum bu çocuğu gördüğümde böyle olmak zorunda mıydım cidden dolmuş durduğu zaman apar topar indim ama neyseki benimle konuşmuştu adımla seslenmişti bu da bir şey yani dimi?

Hızlı adımlarla sınıfa çıkıp sılanın yanına oturdum onu gerçekten özleyecektim. Beni gördüğü an sımsıkı sarıldı bende öyle.

"Seni çok özlicem canım kardeşim"
"Bende öyle ama bu bir veda değil tamam mı ben yine gelicem" ağlamamalıydım. Eğer ağlarsam gitmekten vaz geçebilirdim evet sakin olmalıyım.
Müdürün odasına gidip nakil işlemlerini hallettikten sonra tekrardan sınıfa girip herkesle vedalaştım buradan ayrılmak çok zor olacaktı ama ayağıma gelen fırsatı da çeviremezdim hocalar ile de vedalaştıktan sonra bahçeye çıktım sıla da benimle gelmişti.

"Sıla hoşlandığım şahıs şey-"
"Merak etme o bana emanet kardeşim için rahat olsun"
"Teşekkür ederim iyi ki varsın"
Son kez sarıldıktan sonra eve geçtim. Uçağım akşam üzeriydi bavulumu hazırladıktan sonra ailemle birlikte havaalanına gittik illa oraya kadar gelip yolcu ediceklerdi.

Annem sıkıcı sarılıp "kendine çok dikkat et en ufak şeyde bizi arıyorsun tamam mı kızım"
"Tamam annecim sen hiç merak etme sürekli arıcam emin olabilirsin"
"Hadi kardeşim kendine iyi bak erkeklerle çok samimi olma yoksa biliyorsun huyumu"
Abim yine her zaman ki gibi formundaydı.
Babama sarılıp vedalaştıktan sonra uçağa nihayet binmiştim.

Evet artık hayatımın dönüm noktası KOREDE başlıyordu.

Çok acemice yazdığımdan ufak değişiklikler yapmaya karar verdim umarım begenirsiniz sizleri seviyorum 😊