'Ewan ko kung ano ba to' Sabi ko sa pinsan ko nung tinanong niya kung ano ba nararamdaman ko kay Jaycee. Hindi ko din alam e. To be honest, may isang lalake talaga na nagtanong sakin kung pwede manligaw nung patay na patay ako kay Jaycee. Long time crush ko na. Pero sabi ko sa kanya 'di pwede may iniintay ako e. Ngayon lang ako mag hihintay sa isang tao' sagot niya sakin 'mahal mo na? Hinihintay mo na e.' napatawa ako. Ako? Mahal ko? HAHAHAHA OO. MALAKING OO! At simula pa lang alam kong malaking kalokohan to. Aminado ako sa sarili ko. Siya ang kaisaIsang nakakaApekto ng araw ko. Pag katext ko siya ang saya ko. Ngumingiti talaga ako. Dumating yung araw na medyo di kami ayos. Ewan kung bakit ganon. January 8, 2014. I asked him. Again. Magsisimula kami ng panibago. Mula sa umpisa. Yung 'Hi. Will you be my friend? :)' habang may klase kami katext ko siya. Nung tinanong ko yun sa kanya. Nag susulat ako non. Lapis at Papel lang talaga ang nasa table ko non. Hindi ko pa alam isusulat ko non. Biglang '16 forever. Hindi magbabago' nung natauhan na ko sa sinusulat ko. Di na ko gaya ng dati. Na itatapon ko pag sinulat ko ng wala ako sa sarili. Tinago ko yun. Sa bag ko. Tuwing binabasa ko yon. Lahat ng sweet convey namin tumatakbo sa isip ko. Di ko talaga makakalimutan yon. Jaycee Tuazon really gave me so much to remember. Mahal ko talaga. Kahit hindi pwede.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
