İNADINA AŞK

Güven

HATIRLATMA…

  Ben aklımdan geçenleri yapabilecek kadar güçlü değilim ya da kötü, ama istediğim birazda olsa şuandan itibaren zevk alarak yaşamak kimseye kendimi kanıtlamaya ihtiyacım yok, benim tek ihtiyacım bundan sonra hayattan zevk almak.

    

…

  Bu sözlerim miydi, beni bugün bu hale getiren, beni paramparça eden oysaki amacım sadece zevk almaktı evet 4 ay önce o gün ben tamda bunu istemiştim HAYATTAN ZEVK ALMAK, ama hayat bana sadece acı verdi. Yaptığım bir hata etrafında binlercesiyle bana geri göndü!

  Verdiğim sözden vazgeçip hayatımın şu kısmını, olabildiğince serbest yaşamak istemiştim, en büyük hatam olmuştu bu, 4 ayda yaşadıklarımın tek sebebi buydu benim saçma isteğim, o an yapmam gereken en önemli şeyken, şimdi en büyük hatam.

   Sadece bir istek değildi beni mahveden! Seçimlerim, asıl beni yıkan onlardı. Ben hayattan zevk almaya başlamak için yanlış insanı seçtim, yanlış insana güvenip bağlandım, çünkü o insan beni dinlemeden silip atabilecek kadar önemsememiş beni. Artık yarın girecek olduğum o sınavın hiç kıymeti yok gözümde, bu 4 ay bütün hedeflerimi yıktı, her hedefimi tek tek ele geçirip parçalara böldü geriye kalan harabelerse sadece basit bir umuda tutunmamı sağlayacak kadar değersiz şeyler.

Hayatımda ikinci kez değer verdiğim birini kaybettim, Kıvanç bu 4 ayımda bana her şeyi yaşatan kişi, babamdan sonra tek düze hayatımı değiştiren, ilklerimi benden alan kişi, bununla birlikte bana gerçekten yaşadığımı hissettiren teki kişi ve ben onu bugün kaybettim.

   Onu elimden alan en yakın arkadaşım dediğim, ama şu 4 ay boyunca en büyük düşmanım olan kişi ve en büyük hamlesini bugün yapıp, en değerlimi aldı benden. Şimdi oturmuş tüm hatalarımı gözden geçiriyorum neydi benim hatam?

  Hayatımda ilk kez yapmadığım bir şeyle suçlanıyorum ve ne yapmam gerektiğini bilmiyorum.

  3 AY ÖNCE

 -Lanet olsun! Annnneeeeeee.

Bıktım artık her sabah geç kalıyorum, annemin sorumsuzlukları beni mahvediyor sinirlerimi bozuyor o böyleyken ben niye bir şeyler için didiniyorum ki?

 Kapının açılmasıyla düşüncelerimden sıyrıldım.

-Üzgünüm, Deniz dün geç vakte kadar dosyalarla uğraştım biliyorsun bir terfi bekliyorum ve bu sıralar daha çok çalışmam gerekiyor?

-Üzgün olma anne sadece sorumluluk sahibi ol, ben senden terfi etmeni istemiyorum sadece sorumluluk sahibi bi anne olmanı istiyorum.

-Bak! Uğraşıyorum tamam mı, senin için, toparlanabilmek için, bir yerlere gelebilmek için, elimden bu kadarı geliyor Deniz.

 Evet, yine bağırmıştı her sabah olduğu gibi yine bağırarak üste çıkmaya çalışmıştı artık önemsemiyorum, babamdan sonra tek yaptığı ağlamak ve bağırmak oldu ben güçlü görünmeye çalıştıkça annem hep bir darbe attı her seferinde beni en zora sürükledi ama bıktım artık nereye kadar dayanabilirim, koca bir altı sene çoktan bütün dayancımı söküp götürdü.