Zawgyi
"ေဝဟင္!"
ေအာက္ထပ္က ေမ့အသံေၾကာင့္ မ်က္လံုးမဖြင့့္ဘဲ နာရီကိုလွမ္းယူလိုက္သည္
အဲ့ အဲ့ သူ႔လက္ကအေရွ႕ကိုတိုးေလ နာရီကပါမလာဘဲေနာက္ဆုတ္ဆုတ္သြားတယ္ထယူရမွာပ်င္းလို႔ သူ ကိုယ္ကိုအေရွ႕တိုးလိုက္ၿပီး မမွီမကမ္းလွမ္းယူလိုက္တယ္
ဝုန္းးး
"အ"
ေစာင္နဲ႔လံုးေထြးၿပီး လူကခုတင္ေပၚကျပဳတ္က်တာနာလိုက္တာဆိုတာ အိပ္ခ်င္မူးတူးကေန မ်က္စိက်ယ္လာသည္အထိ
"ေဝဟင္ေရ မင္း့အေဖက ကုမၸဏီဆီ မေန႔ကစာတမ္းေတြယူလာခဲ့ေပးအံုးတဲ့ "
အဲ့ဒါေတြခက္တာ ဒီသားေလးအငယ္ဆံုးေလးကို အလုပ္ပိတ္ရက္ေလး အနားကိုမေပးတာ
"ကြၽန္ေတာ့္နားရက္ေလ ေမေမ
ကိုႀကီးကို ခိုင္းလိုက္ဗ်ာ"
ခုတင္ေပၚျပန္တက္ ေစာင္ထဲျပန္ေခြရင္း ျပန္အိပ္ေနလိုက္တယ္
အေနာက္နိုင္ငံရာသီဥတုနဲ႔ အသားမက်ေသးေသာသူ႔အတြက္မနက္ေစာေစာခ်မ္းခ်မ္းစီးစီး ထရမွာ အေသပ်င္းပါသည္
အခန္းအျပင္ဘက္က ေဒၚသူဇာလတ္လည္း သူ႔သားငယ္အေၾကာင္းသိေပမယ့္ မတတ္နိုင္ ေယာက်္ားကလည္း ဒီေန႔မွအေရးႀကီးအစည္းအေဝးရွိသည္ေလ
"ကိုႀကီးက မနက္အေစာေဆးရံုသြားရၿပီေလ Dutyရွိလို႔တဲ့"
"ဟာဗ်ာ"
ေခါင္းကိုတဗ်င္းဗ်င္းကုတ္ရင္း ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္မ်က္နွာသစ္သြားတိုက္လိုက္ေတာ့တယ္
ဆက္အိပ္လည္း ေနာက္ဆံတင္းမွာမွမဟုတ္ဘဲ
ေအာက္ထပ္ဆင္းလာေတာ့ ထမင္းစားပြဲတြင္ျပင္ဆင္ထားေပးၿပီးသားေပါင္မုန္႔မီးကင္နဲ႔ ေကာ္ဖီခြက္
သက္ျပင္းခ်ရင္း ႀကိတ္မွိတ္စားရေတာ့မွာပဲ
ကိုယ့္နိုင္ငံမွာဆို ဒီအခ်ိန္မုန္႔ဟင္းခါးျဖစ္ျဖစ္ ထမင္းဆီဆမ္းျဖစ္ျဖစ္စားေနၾက
