Stuck With The Twins [R-18]

SWTT 05

Everything

Two weeks had past and I can still remember that..

Imbis na sa condo ay nagpahatid ako sa shop. Tulala ako habang nasa byahe at hanggng sa makarating sa shop.

Dumiretso agad ako sa office ko at agad na humarap sa salamin. Namumula ang mga pisngi ko at gulo gulo ang buhok ko.

Napatingin ako sa labi ko at nakita kong namamaga ito. What the fuck?! Ang tanga tanga mo talaga Julia. Bakit ang bilis mong bumigay?! Ugh. Iisipin ng lalakeng yon na gustong gusto mo ang nangyare tsk.

Dumako ang paningin ko sa bandang leeg ko at halos manlaki ang mata ko nang makita ang namumulang marka sa may leeg ko. Shit! Ang walanghiyang yon! At nag iwan pa talaga ng marka.

Halos mapatalon ako sa gulat ng biglang bumukas ang pinto. Napatingin ako at nakitang si Bakla ang pumasok.

"Bak---" Napaawang ang labi nya at nakita ang itsura ko. Agad nyang sinara ang pinto. Tiningna nya ako mula ulo hanggang paa.

"Bakla ka! Anyare? Mukha kang narape. Sinong nan-rape sayo ha?"
Ngumuso ako at nag iwas ng tingin.

"Si---" Hindi ko na natuloy ang sasabihin ko ng biglang tumunog ang phone ko. Agad ko naman itong kinuha sa loob ng bag kong nakapatong lang sa table.

Nang makita kung sino ang nagtext ay agad akong napatingin kay bakla. Tinaasan naman nya ako ng kilay.

Binuksan ko ang message at binasa.

From: Pierce

He maybe own your heart but I'm still lucky because I've got a chance to mark you, Baby. Soon you'll gonna be completely mine.

Nabalik ako sa kasalukuyan nang marinig kong mag ring ang cellphone ko na nakapatong lang sa ibabaw ng table.

Agad ko itong sinagot ng hindi tinitingnan kung sino ang tumatawag.

"Hello?"

"Anak.. " Napasinghap ako ng marinig ang pamilyar na tinig na iyon sa kabilang linya. I frozed on my seat when I heard her sobs in the other line. Hindi ako nagsalita, nanatili akong tahimik.

"Anak, Kamusta ka na? Miss na miss ka na namin ng Papa mo. I hope you're doing fine."

I sighed. Bago umayos ng upo. "M-ma, I'm okay. Don't worry about me." Nahirapan akong lumunok dahil pakiramdam ko ay bigla na lang akong maiiyak. "K-kamusta naman po kayo jan?"

"Ayos lang naman kami ng Papa mo dito, anak. It's just that, we miss you so much. Kelan ka ba dadalaw ulit dito anak?"

"D-dadalaw na lang po ako pag nagkaron ako ng time. I missed you too, Ma."

Narinig kong natigilan sya saglit sa kabilang linya bago muling nagsalita. "Umuwi ka na kase dito, anak. Para hindi na kami nag-aalala ng papa mo."

Heto na naman tayo. "Sige, Ma. Ibababa ko na po ito. May kailangan pa kase akong gawin. Bye, I'll just call you, Next time." Sabi ko at agad na pinatay ang tawag. Napapikit na lang ako at napahilot sa sentido.