2.BÖLÜM

18 1 2
                                    

Sabah annemin öpücüğüyle uyandım.Gözleri ağlamaktan kızarmış ve yorgunluktan fazla açamıyordu. Daha fazla üzülmemesi için hiç bir şey olmamış gibi kalkıp annemi öptüm .Sonra elimi yüzümü yıkayıp annmin yanına gittim .Annem çok güzel kahvaltı hazırlamış.Kahvaltımı yaptım ve okulun olduğunu hatırladım ama annemi evde yalnız bırakmak istemiyordum .Anneme okula gitmek istemediğimi söyledim .Annem neden gitmek istediğimi anlamıştı ama üzülmemem için anlamamış gibi bana kızmıştı.

-İlk günden okula gitmemek ne demekmiş .Çabuk hazırlan ben seni okula bırakacağım .

-Anne ben artık çocuk değilim kendim gidebilirim ve yürümek iistiyorum

-Tamam ama okula gideceksin .

-(Bağırarak)Offfff tamam .

Anneme neden bağırdığımı bilmiyorum ama onu bu kötü günde üzdüğüm için çok üzülmüştüm.Odama çıkıp hazırlandım .Annemin yanına gidip ondan özür diledim .Evden çıktım.Yavaş yavaş yürüyordum.

Okulun bahçesinde bir çok kişi vardı.Telefonuma bakarken sınıfın kapısında biri bana çarptı ve telefonum yere düştü.

-Ne yapıyosun sen dikkat et birazz .off ne yapacağım.

-Çok özür dilerim isteyerek olmadı .Yenisini alabilirim.Offf çok salağım çok dikkatsizim çokkk özür dim

-Off tamam

-Ya tamam özür diledim yenisinide alırım daha ne yapıyım .Hem sen de dikkat edebilirdin.

-Şuna bak ya telefonuda ben düşürüp kırdım sanki .Birşey demiyorum sadece bir daha karşıma çıkma .

Sanırım biraz fazla bağırmışım ki herkes bize bakıyordu .Ama ne yapıym telefonumu kırdı off ne yapacağım şimdi .Annemden ya da babamdan yeni bir telefon isteyemem .Annem ev için çok para harcadı zaten parada veremez babamdan almamıda istemez .Kendim çalışıp kazanmalıyım ama nasıl.Off bide şu çocukla aynı sınıftaymışım.

My New LifeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin