Chapter 8
#WTF
Kathryn's POV
"Ikaw???"
"Magkakilala kayo bebe boy?" Ate Kim
"Absolutely not" Sabay ulit kami
"Okay. If you said so." Ate kim.
Lumabas na si Ate, at si Kuya Xian ay napansin kong umalis na din. So kami ang naiwan dito.
"Bakit nandito ka?" Tanong ko
"Duh obvious ba??? Naka-uniform ako oh" Him
"So?"
"Bobo ka ba o bobo talaga?" He said. Nagsmirk sya.
Teka nga.
"Four your information, hindi ako bobo. And for you second information, ikaw ang bobo. Simpleng tanong lang di mo nasagot ng tama. So ikaw ang bobo sa atin ngayon"
What? Nakakapikon sya eh
"And for in return information, walang makakapagsabi sakin kung sasagot ba ako o hindi sa mga tanong mo. At pangalawa, hindi ko talaga kailangang sagutin lahat ng tanong mo because you can use your own commonsense. Yun ay kung meron ka?" He ask teasingly.
"Hey you hideous man" I said
Pero nagtaka ako. Boses lalaki.
"Huh?"
"I know exactly what your about to say. Kaya inunahan na kita you monstrous creature" Him.
"Pakiulit nga"
"Oh. Akala ko bobo ka lang, yun pala bingi rin. Hahahahaha" Di ko na napigilan at hinampas ko na sya ng bag ko sa mukha.
Sa lakas ng pagkakahampas ko, napahiga sya at nakatulog.
"Hala nakapatay ako!!!!" Pagbulong ko.
OMG. Di ako pwedeng makulong.
Hinigit ko sya papalabas dito pero ang bigat nya. Kailangan ko syang itago, di ako handang makulong.
Sa paghila ko sa kwelyo nya, tumalsik yung I.D nya...
Pinulot ko nang nakataob.
Nakita ko mukha nya. WAHAHAHAHAHAHAHAHAHA. ang epic. Hindi ba ito marunong ngumiti? Ang pangit pangit nya talaga swear! Mukha pang nagulat sa camera oh! LOL. At pati sa camera nakabusangot parin. Haaaayyyy. Tao pa ba ito?
Nagdududa na ako ahhh. Uso naman kasing ngumiti, nagtipid pa eh.
Kinuha ko iPhone ko at piniktyuran yun. Pangblackmail lang. wahahaha
Kaso pano ko pa ito mabablackmail kung patay na ito?
Hala.
Hinila ko na ulit para mailabas na ito pero naout. of balance ako at natapakan ko yung kamay nya.
"Ahhhhhh"
"Aray."
Nabuhay sya at biglang tumayo ng naging dahilan ng tuluyan kong pagbagsak sa sahig.
Dumaing ako sa sakit ng likod ko na napabagsak at unti unti kong minulat ang mata ko na napapikit dahil sa takot kanina.
O,-
-,O
O,O
"Anong ginagawa mo dito!" Napasigaw nalang ako dahil nakapaibabaw sya sakin at sobrang lapit ng mukha namin sa isat-isa.
"Tingin mo? Nakatambay?" Pangbabara nya. Hindi ba ito mauubusan ng humor sa pamumwisit sakin? Konti nalang sasaksakin ko na ito eh.
Itinulak ko nalang sya, pero sobrang bigat nya at mas lalo pa nyang inilapit mukha nya sakin na pilit ko namang iniiwas.
BINABASA MO ANG
We're together forever [OngoingSeries]
JugendliteraturHow long does forever will take if two minds don't recognize each other but the hearts beating for them being together? Kathryn Bernardo is a typical fifteen-year-old girl from a world of glamour. But sees herself as someone suited for holding...