ANEMON.

ANEMON/BAŞLANGIÇ

1.BÖLÜM: Başlangıç

"Esra abla"

"Efendim kuzum."dedi. Annemden çok nadir gördüğüm bir şefkat vardı sesinde.

"Babam beni sevmiyor,hemde hiç." kızıla yakın saçlarımın arasında dolaştığı tarağı yavaşladı,öksürdü.Cevap veremedi başta,

"Olur mu canım öyle şey,elbet seviyor. Baba o...Babalar kız çocuklarını her zaman sever" sesi titredi.Baş parmağını sağ yanağına değdirdi. Esra abla ile doğduğumdan beri bu evdeydim. Yedi yaşındaydım ben. Yedi yaşımda olmama rağmen tanıyordum onu. Yalan söylediğinde yapardı bu hareketi,

"Sever ama gösteremezler."

Yalan,yalan,yalan.

 Annem yoktu yanımda.Bir Esra abla bir de Mirza..kahramanım. Abim.

Canım abim.

Her gece annem onun odasından çıktığında koşarak benim odama gelirdi,annemin o gece ona anlattığı masalı bana anlatırdı,bitirince yorganımı üstüme örter,alnıma uzun bir öpücük kondurup sessizce çıkardı.Biliyordu,ne annem ne de babam beni sevmiyordu.Onların yapması gereken ne varsa o yapıyordu. Annem babam varken Mirza bana anne baba oldu.

"Yok Esra abla,sen yanlış biliyorsun.sadece adı Dua olan kız çocuklarına göstermiyorlar bence,"gülümsedim.

"Keşke adımı değiştirebilsem,belki beni de severler o zaman,ne dersin Esra abla?" gözlerimde kocaman olmuş biçimde aynadan onun gözlerine baktım.Onun da gözleri pırıl pırıldı.Birazcık da suluydu.

"Alerji mi oldu yine Esra abla?,gözlerin su olmuş."diye fısıldadım.

"Hıhı,kuzum. Alerji oldu."burnunu çekti."Hadi kalk bakayım,bitti saçların."

Koşturarak salona indim. Annemi gördüm. "Ne kadar güzel." diye düşündüm.Bende onun gibi güzel bir kız olacaktım büyüyünce.

"Anne"yaklaştım usulca.Annem bana gülümsedi.

Annem bana gülümsedi.

Annem bana gülümsedi.

Annem bana gülümsedi.

O sırada canavar konuştu.İsmi Rıza Alâ.

"Seren."

Annemin yüzündeki ifade  bir gül gibi gözlerimin önünde sararıp soldu.Hep böyle oluyordu.Babam yokken her zaman gülümsüyordu.

"Ne var Dua?"

"Anne,adımı değiştirsek?"diye fısıldadım.Canavar duyarsa çok kızardı.

"Nereden çıktı bu?"

"Belki"dedim."Belki adım Dua olmasa beni de seversiniz.Mirza olabilir.Mirza olursa beni de seversiniz değil mi ? Saçımı okşar ve öpersiniz?"beklenti dolu gözlerle ona baktım.Esra abla gibi o da alerji olmuştu galiba,gözleri su.

Arkadan yaklaşan babamı fark edememiştim.

"Ne saçmalıyorsun sen yine?!"