ANEMON.

Anemon/ Kıyılarda Kaybolan

2.Bölüm:Kıyılarda Kaybolan.

"Küçük kızım benim,kendisi küçük ama yaraları büyük olan kızım.

Dua'm benim,dualar ile doğurduğum,dualar ile büyüttüğüm.

Hiçbir gece yanında olamasam bile senin üstünü dualarım ile örttüm.Her gece gözyaşlarım ile öptüm güzel yüzünü. Hayallerim ile okşadım saçlarını."

"Anne,annem. Nerdesin?"

Boy boy uzanan çam ve meşe ağaçlarının içindeydim,tekrar bağırdım.

"Nerdesin!"

Koşmaya başladım.Ayağımın altına batan ne dikenler ne de cam kırıkları umrumda da değildi.

"Seni her zaman,sevdim Dua,sen benim duamsın.

Biliyorum güzel kızım,ne soracağını biliyorum.Her sorunun cevabını diğer zarfta veriyorum."

Açıklığa geldiğimde annem üzerinde beyaz elbisesi beni izliyordu.Bakışları bir ölüden farksızdı ama hala güzeldi,her zamanki gibi güzeldi.

Annem,güzel annem.

Aniden kır beyaz elbisesi nar çiçeği rengini almaya başladı.Sol göğsünden aşağı kan akıyordu.Neredeyse bütün elbisenin rengini değiştirecek kadar çok kan.

Ardından canavar belirdi,onun adı;

Rıza Ala.

"Hastalıklı!"diye bağırdım.

Bacaklarımın beni daha fazla taşıyacak gücü yoktu,bunu hissedebiliyordum.Yavaşca yere çöktüm,çöktükçe çöktüm.

"Annemi sen öldürdün,hastalıklı!" sayıklamalarımı durduramadım. Gözlerimin önünde yere düşen annemi gördükçe arttılar.

"Hastalıklı,hastalıklı,hastalıklı,hastalıklı"

"Dua,uyan"

"Hastalıklısın sen"

"Dua,uyan!"

****

Mirza yatağımın karşısında gözlerini dikmiş bana bakıyordu,sanki ona bir şeyler söylememi istiyordu ama biliyordu da.Ben anlatmazdım.

"Başımda dikilmesine öyle şey gibi,"

"Ney gibi?"dedi.Ciddi sesinin altında sadece benim anlayabileceğim bir neşe vardı.

"Zebellak gibi mi?" Sırıttı.

Zebellak eskiden benk sinir etmek için kullandığı kelimelerden sadece biriyidi.

Sırtımın arkasına koyduğum yastığı ona doğru fırlattım,iki kolunu yüzüne siper edip

"Yüzüme vurma,yüzüme."

Kahkahası arasında yastığı tuttuğu gibi bana geri fırlattı.Yüzüme çarpan yastık yere düştü.

Fısıldadım;

"Seni gülerken görmek güzel şey,abi."

"Ne dedin,duyamadım?"

"Çıksan artık diyorum,"