YAĞMUR
Can'ın yanına doğru yürümeye başladım. Aslında biraz da heyecanlıydım çünkü içimde onu düşündükçe oluşan hisler ve gözümde canlanan görüntüler bana fazlasıyla tuhaf hissettiriyordu. Can benim için farklıydı her zaman. Bazen okula gelirken kendime normalden fazla özen gösteriyorum , nedenini düşünmemeye çalışsam da aslında kendime itiraf edemediğimi biliyorum. Ben ona yaklaştıkça beni fark etti ve kafasını kaldırıp bana baktı. Hiç bir şey söylemeden de önüne dönmesi de çok uzun sürmedi. Yanına oturdum nasıl konuşacağımı ,konuyu nasıl açacağımı düşündüm ya da konuşamayacağımı fark ettim diyelim. Ne kadar süre öyle oturduk bilmiyorum ama çok da uzun sürmedi çünkü can fazlasıyla sabırsız bir insan.
'Bak yağmur konuyu fazla uzatmayacağım. Şu an zaten cesaretimi toplayıp nasıl konuştum onu da bilmiyorum gerçi. Ben senden hoşlanıyorum , bu yeni üç dört günlük ya da bir anlık bir şey değil. Ne zaman nasıl oldu bilemem ama oldu işte. Bana şu an bir şey söyle demeyeceğim sana biliyorum sen de şaşırdın ve benden beklemiyordun ama gerçek bu. Senden hoşlanıyorum ve belkide hoşlanmanın ilerisi.Cevabını bekliyor olacağım. Şimdi seni yalnız bırakayım sakin kafayla düşün.'
Can'ın bana sözleri beni tamamiyle şaşkına uğrattı desem yeridir. Çünkü ondan böyle bir şey beklemiyordum , imkansız olduğumu bile düşünmüştüm. Beni fark etmez ben platonik olarak takılırım demiştim. Ama işte öyle olmadı. Ben ne diyorum ya OLEY BE OLEY CAN BENİ SEVİYOR -kızım çocuk sana seviyorum değil hoşlanıyorum dedi.- sana ne be ileri de o da olur. CAN BENİ SEVİYOR CAN BENİ SEVİYOR. Şu an acaba gidip boynuna sarılsam ve ben de seni seviyorum desem ne olur ? Olmaz mı ? Hiç mi? Tamam peki. Şu an da ona cevap vermem lazım çünkü beni burada bırakıp gidecek ve ben söylemek için bir daha kendimde o cesareti bulamayacağıma eminim.
'Can bir dakika bekler misin ? '
Benim sözlerimi beklermiş gibi hemen arkasını döndü ve suratında tuhaf bir ifadeyle bana baktı.
'Aslında ben bu nasıl söylenir bilemem ama ben de senden hoşlanıyorum. '
Benim sözlerimden sonra donup kalan Can'ı bi şekilde hayata döndürmem gerek galiba çünkü ilk söylediğim andan itibaren dondu kaldı .
'Can, Can ! Heeey ! Dünyadan Can'a ! Ya sana senden hoşlandığımı söylüyorum ama sen dondun kaldın tepki bile vermiyorsun ben gidiyorum o zaman. '
Tam bir iki adım atmıştım ki kolumdan tuttu ve beni havaya kaldırıp döndürmeye başladı.
'Yağmur gerçekten mi? Sen de beni seviyorsun değil mi ben yanlış anlamadım? ''
'Seni seviyorum demedim ama olsun. :D '
'Olsun ileride o da olur. '
Beni etrafında sayamadığım kez döndürdükten sonra durdu ve bana sarıldı hem de sıkıca ve bugüne kadar kimsenin bana sarılmadığı kadar. Tam ben duygularımın zirvesini yaşarken bi ses duydum .
BÖLÜM SONU.
Merhaba, ben Burcu.
Uzun zamandır hatta baya uzun zamandır galiba yeni bir bölüm ya da yeni bir şeyler yazmadım. Bu yazmadığım zaman zarfında bir çok kitap okudum bu sitede ya da normalden. Şimdi bile yazmayı düşünmezken bir anda gelişti. Kendimi hazır hissettiğim bir anda olur diye düşünmüştüm ama erken oldu. Belki de hala bir kaç okuyucum vardır diye umud ediyorum. Eğer öyleyse bana burada olduğunuzu gösterir misiniz .Yorumlarınızı bekliyor olacağım iyi veya kötü. Bölümde hatalarım varsa affola. Bi sonraki bölümde görüşmek dileğiyle. Hoşça kalın.
