Wally gemisinin kaptanı namı diğer Z'nin tayfası kendilerini fantezinin oğulları olarak tanımlıyorlardı. Z'nin yaptığı korsanlıkların sayısı 100'ü aşmıştı. Bir gün malları satmak ve fırtına hasarlarından kurtulmak için yanaştıkları Massachusets lima...
Şerif Greg'den ayrılıp karanlık sokağa döndüm. Birkaç metre daha ilerledim ve dar korse nefes alış-verişimi zorlaştırdığı zaman yere öylece oturdum. Elbisemin uzunluğuyla idare ederken diğer yandan korsemin lastiğini açmaya çalışıyordum.
"Savannah Grace Moreth." duyduğum sesle şalımı vücuduma tekrardan kapattığımda bu sesin Zayn isimli esmer denizciye ait olduğunu anlamıştım.
Cevap vermediğimde bana yaklaştı ve eğilip ellerini tam sırtıma götürecekken kendimi geriye çektim. "N-ne yapıyorsun?"
"Seni rahatlatmaya çalışıyorum."
Cevap veremeyip onun korsemi açmasını bekledim. Bu şehirde yaşayan hiçbir erkek bir kadına böyle rahat dokunamazdı fakat ben bundan rahatsız olmamıştım. Açtıktan sonra benden ayrılmadı aksine kafasını boynuma yaklaştırdı ve dişlerini geçirdi, boynuma baskıları devam ederken inledim, tekrar dişlerini geçirdiğinde bu sefer acıyla inledim bundan biraz olsun hoşlandığımdan mıdır bilinmez ellerim ısrarla komutlarımı yerine getirmiyordu.
Bir eliyle sırtımı okşadı. "Yarın gece 12'de büyük kayanın arkasında seni bekleyeceğim." dedi ve beni bıraktı. "Sakın gelmemezlik yapma." Benden tamamen uzaklaştı, ben ise heyecanımı bastıramadım ve eve neredeyse koşarak gittim. Odama kapandığımda kimsenin bir şey anladığını sanmıyordum.
Az önce bana yaptığını düşündüm, bu arkadaşım Fiona'nın söylediğine göre bir 'aşk izi' idi. Dans ederken bu kadar nazik bir insanken boynuma böylesine bir iz bırakabileceği aklıma gelmezdi.
Ve bunca yol beni takip mi etmişti? Oysa danstan sonra onu görememiştim. Eve koşarak gittikten sonra elimi boynuma götürdüm, aynayı elime aldım ve ize baktım.
Tüm arkadaşlarım sevgililerinin boyunlarına bıraktığı izi göstermişti ve bende de şimdi aynısından vardı -sadece henüz kırmızıydı ama mora dönüşeceğinden emindim- bu izi bir an önce onlara göstermeliydim. Buna ister istemez gülümsediğimde kendime hemen düzelmeyi emretmiştim.
Denizcinin bana bu yaptığı doğru muydu? Buna hakkı var mıydı bilmiyordum. Aslında bunun üzerinde pek düşünmeyi de istemiyordu.
Belki bu sayede Fiona benim de onlar gibi olduğumu anlardı. Korkmadığımı anlardı.
Aklımda bu düşünceler gezerken odamın kapısı açıldı ve William uykulu gözlerle bana baktı. Saçlarımla hemen boynumu kapatıp "Efendim?" dediğimde William neredeyse gözleri kapalıyken konuştu. "Seninle uyuyabilir miyim? Korkuyorum."
"Tabii ki." dediğimde direkt yatağıma yattı bende düşünmeye devam ederken üzerimi değiştirdim ve gaz lambalarını söndürüp uyumaya çalıştım ama aklımda bu kadar çok şey varken bu mümkün değildi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-
EVET ARKADAŞLAR BU DA BÖYLEYDİ
AH KIZIM BE AH SAVANNAH GRACE MORETH'İM LÜTFEN KENDİNE GEL KANMA BÖYLE ŞEYLERE
SİZCE NELER OLACAK?? YALNIZ DİĞER BÖLÜM OH OH EFSANE
