KONSERİN TESADÜFÜ

-1-

"Bulaşıkları hayatta yıkamam ben." Dedim, ekmeğime çilek reçeli sürerken.

"Ben daha dün yıkadım, nah yıkarım." Dedi Ceyda ve masadan kalkıp koltuğa uzandı.

"Bu durumda sen yıkıyorsun." Dedim Nisa'ya sırıtarak bakarak.

"Zaten her şeyi ben yapayım bu evde." Dedi Nisa oflayarak. Güldüm, bu kızı tanıdığım güne lanet olsun. Nereden bileyim bu kadar tembel olduğunu?

"Ceyda, Color Fest hangi güne denk geliyor, o gün derse girmeyiz." Dedim ben de kendimi diğer koltuğa atarken.

"Haftaya salı. Nisa, bak bu aralar her şeyi unutuyorsun. Color Fest'i de unutup derse girme."

"Yok ya, unutmam herhalde." Dediğinde sevdiğim bir sözü söyledim.

"İhtimaller, sarhoş olur." Dedim yutkunarak.

"Fazla edebi konuşuyorsun." Dedi Ceyda gözlerini masada duran cam sürahiye dikerek.

"Fazla edebi bakıyorsun." Dedi Nisa, Ceyda'ya bakarak.

"Fazla edebi gözlem..." Derken irkilircesine titredim ve güldüm. "Aman, beni de alıştırdınız böyle saçma konuşmalara çılgınlar." Dedim gülerek.

"Yarın, Tekirdağ'a gideceğim." Dedi Ceyda gülümseyerek.

"Bir haftadır megafonla duyurmadığın kaldı Ceyda, biliyoruz artık." Dedi Nisa gülerek.

"Aynen, birde okuma fişlerine yazsaydık ilkokullu öğrencilerden farkımız kalmazdı." Diye devam ettim.

"Benim de kuzenimin refakatçiye ihtiyacı var, doğum yaptı ya." Dedi Nisa.

"Git kal istersen." Dedim gülümseyerek.

"Yok ya, sen yalnız kalırsın." Dedi Nisa gülümsemeye çalışarak ama başımı iki yana salladım. 

"Kızım, mal mal konuşma. Kuzenin o senin." Dedim sahte biz kızgınlıkla. Eğer benim ailem de Samsun'da olmasaydı ben de giderdim ama mesafeler var işte, o mesafelerin bazen bir taraflarına koymak istersin ama bir şey eksik işte, neyle koyacaksın ki?

"Korkarsan ara ama, gelirim." Başımı salladım.

"Hadi hazırlan git hastaneye, zaten yeterince yorgundur kadıncağız, ayrıca yanında kalan kişi de bir an önce dinlensin." Kafasını sallayıp gülümseyerek yanımızdan ayrıldı.

"Sen de ablanlarda kalmayı düşünüyordun ya, git kal kuzum.Hem otogar oradan daha yakın." Dedim Ceyda'da dönerle.

"Yok ya hepten yapayalnız kalırsın. Başına bir bok gelse nereden haberimiz olacak?"

"Ayşe teyzeye sorarsın.Kadın bizim evimizle bizden daha çok ilgileniyor, meraklı Melehat işte."

"Abi onu  bunu bırak, evde tek başına ne yapacaksın? Bir gece de üşengeçlikten yemek hazırlayamayıp ölürsün."

"Beni tanımıyorsun sanki Nisa, yalnızlık iyi geliyor. Düşünmeme yardımcı oluyor. Hem sessiz sessiz çizim yaparım. Aklımda çizecek güzel şeyler var." Dedim gülümseyerek. Çoğu insan gibi yalnızlık benim için de bir nimetti. Kendi kendimle konuşmayı ve düşünmeyi seviyordum.

"İyi bakalım, istenmediğim yerde kalmam."

"Saçma sapan konuşuyorsun sen de.Öyle demek istemediğini biliyorsun."

"Şaka yapıyorum canım. İyi o zaman gideyim ben de." Kafamı sallayıp mutfağa girdim. Çilek yiyecektim, bazen sadece çilek yiyerek yaşayabileceğimi düşünüyorum. Siz gidin hala aşk acısı çekin bizim çilekle birbirimizi asla kıramayan bir ilişkimiz var.

************

Çizdiğim karakalem resmin son ayrıtılarını çizerken gözlerimin içine giren saçlarımı sol elimle tutup sağ elimle çizmeye devam ettim.

"Hatıralar bende ağlar, neredesin ay yüzlüm?" Diye şarkıya eşlik ederken telefonuma mesaj gelmesiyle şarkı durdu. Konserde beni videoya alan çocuktan bir video ve mesaj gelmişti.

@barlaslandınız: Anca atabildim, kusura bakma ;)

@adeeell: Önemli değil. Teşekkürler :)

Saate baktığımda gece 2.30'a geliyordu ve uykum gelmeye başlamıştı. Telefonumu şarja takıp lambamı söndürdüm ve abajurumu açtım. Üzerinde çilek desenlerinin olduğu pikemi kaldırıp yatağa girdim ve gözlerimi kapatırken çizdiğim karakalem resim için de uygun ebatlarda çerçeve almayı aklıma not ettim.
***********
Selam!

Nasılsınız? Bölümü nasıl buldunuz?

Oy ve yorum bırakmayı unutmayın. Kendinize iyi bakın, hoşçakalın.❤️