Aldığımız her nefesin değerini bilmemiz lazım. Gerçekten. Durmadan söyleniyoruz. O kötü, bu iğrenç, şu berbat...param yok, sevgilim yok, annemle aram kötü...babam beni hiç anlamıyo..kardeşimden ablamdan abimden nefret ediyorum... ama sonra bi an geliyor...
Hiçbir şeyin anlamı kalmıyo. Çok sevdiğimiz birinin hayatımızdan çıkıp gidebileceğini..bir daha geri gelmeyebileceğini düşünmeye başlıyoruz. Korkmaya başlıyoruz. Hem de deli gibi.
O zaman işte..her şey silinip gidiyor...bir tek şeyi tekrarlayıp duruyoruz..n'olur..n'olur ona bi şey olmasın..n'olur iyileşsin..n'olur...O iyileşsin de...başka bi şey istemiyorum diyoruz ama.. durmadan bir şeyler istemeye de devam ediyoruz...
Çünkü hayat devam ediyor...çünkü zaman akıp gidiyor...
Akıp giden zamana karşı gözlerimizi kapatırsak..yalnızca görmek istediklerimizi görürüz..yalnızca duymak istediklerimizi duyarız.. sonra bir de bakarız ki...
Baktığımız yere gece inmiş. Her yer karanlık.
O yüzden ben gözlerimi kapatmamaya çalışıyorum bu aralar.. etrafıma bakıyorum.. sevgilime bakıyorum..
Kendimi iyi hissetmeye çalışıyorum.
Kalbim hala kırık..hala affedemiyorum bazı şeyleri..annemin bana yalan söylemesini..hala benden bir sürü şey saklamasını..babamı saklamasını ama..iyi tarafından bakmaya çalışıyorum... ne olursa olsun bir gün babamı bulucam... onu aramaktan hiçbir zaman vazgeçmiycem... her şey güzel olacak diyorum. Her şey güzel olacak...
Umarım. Umarım diyorum...çünkü içimde..kötü bi his var...
06.10.13
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zeynep'in Günlüğü
De TodoAnnemin de sorduğu soruya bak! Kerem’den mi hoşlanıyor muşum? Erkek nesli tükense, bir tek bu öküz kalsa, yine hoşlanmam ondan. Ağzımdan Barış’ı da kaçırıyordum zaten. Zor tuttum kendimi. Şimdi mesaj geldi, her şey yolunda sayılır demiş. Sonra konuş...
