If We We're A Season

Chapter [2]

(Sorry for interrupting the new chapter just to say that if there is a problem in this story pls comment thank you)

Aliyah's POV

Tomorrow morning

*tok*

*tok*

*tok*

Ugh kainis talaga pag may bumubulabog sayo. Hindi ba alam ni mom na iniistorbo niya yung tulog ko.

Nagtataka siguro kayo kung bakit hindi ko kasama yung mga kagroup mates ko. Ganito kase yun. Ako kase yung pinaka leader ng grupo namin kaya lahat ng gusto kong gawin eh nasusunod. Pinayagan narin naman ako ng aking manager na pwede akong tumira sa bahay namin. Kaya ok lang. Haha XD ^__^

Pumunta ako sa pinto at padabog itong binuksan. "Mom why can't you just open the door not that you knock it many times" sabi ko kay mom

"Baby it's already 11:00 o'clock in the morning"

Ok mom?!

(Pagkatapos kong magbihis ay pumunta muna ako sa kitchen para kumuha ng tubig. Pagtapos kung uminom ay pumunta nako sa lobby.)

Nakita ko si mom na may kausap sa phone kaya humalik nalang ako sa kanyang pisngi bago ako umalis sa bahay.

Kinuha ko na yung kotse ko at tinawagan si Rix para samahan ako sa mall magshopping.

*ringggg*

*ringggg*

Bakt ang tagal naman niyang sagutin. Sabi ko nalang sa sarili. Makakatikim talaga to ng sigaw mamaya.

"Bakt ka napatawag Kailey" naghihikab na sabi sakin ni Rix

"Gusto ko la sanang samahan mo ko magshopping ngayon" mahinhin na sabi ko sa kanya pero sa kaloob-looban ko eh nagaapoy nako sa inis.

"Sige but your treat"

"Oo na. Hihintayin nalang kita sa coffee shop basta bilisan mo" puna ko

Hindi na niya sinagot yung sinabi ko at binaba na niya yung tawag. Nice one Rix. Babatukan talaga kita mamaya pagkarating mo. Kainis.

Pagkapark na pagkapark ng sasakyan ko ay naglakad-lakad muna ako sa mall dahil ayaw ko naman na mabored kakahintay kay Rix.

Habang naglalakad ako nakita ko si Naomi yung ex bestfriend ko. May kasama siyang lalaki. Hindi ko lang makita ng maigi kase nga malayo sila sa akin.

Nagtataka siguro kayo kung bakit hindi ako nabubudburan ng mga fans. Alam niyo na naman siguro kung bakit diba? Pero sasabihin ko narin kase ayaw ko naman kayong maout of place. Kase ganito yun..Sa mga ganito kasing case eh pinagbawalan kami ng manager namin na bawal pumunta sa kung saan saan lang katulad nalang dito sa mall. Kaya nga andito ako ngayon kase nga gusto ko naman lumabas. Ang tagal na kaya nung huli kong pumunta dito sa mall. Sobra kase kaming busy kaya hindi na namin nagagawang magbonding ng mga ka group mates ko. Siyempre hindi naman maiiwasan talaga kase nga marami kaming mga photo shoot every comeback.

Hindi naman ako mahahalata kase nga nakasuot ako ngayon ng leather jacket. Nakamask pa ako at nakacap. Kaya nga nung pumasok ako napagkamalan pa kong kidnapper. Sino ba naman kaseng pupunta sa mall ng nakaganito. Pero infairness hindi ako nakilala ng mga saesang fans. (Paulit ulit po ba ko) haha XD ^__^

Isa pa wala akong paki alam kong sino man yung kasama niyang lalaki. Hindi naman ako stalker na susundan kung saan man sila pupunta. FYI may kasama ako kaya hindi ko naman intensyon na iwan siya no hindi kagaya ng dati kong bestfriend. Duh just forget it. Ayoko ng balikan pa yung nangyari. Past is Past

Nagikot-ikot muna ako habang hinihintay parin si Rix. Ang tagal tagal niya kaseng gumalaw. Sana hindi nalang ako nagpasama sa kanya. Useless naman kase eh.

*ting*

Tinignan ko yung phone ko at nakita kong si Rix yung nag message.

[Sis hindi ako makakapunta ngayon. Si Nathan kase inalok niya akong magdinner kaya hindi nako nakareject. Sorry talaga sis. Promise babawi ako sayo]

Enjoy ;/

[Your the best talaga sis. Lab u]

Yakk kadiri ka talaga ni minsan eh

[Just always]

Sige na baka naghihintay na sayo si Nathan. Ayaw mo naman sigurong hindi matutuloy yan

[Sige bye]

Hay nakakabadtrip talaga yung ganito. Bakit di nalang niya sinabi kanina na hindi siya makakapunta hindi yung pinaghintay pa niya ako ng matagal. May araw ka din sakin Rix.

Habang patuloy parin akong naglalakad. "Oh shit, bulag kaba at hindi mo tinitignan yang dinadaanan mo" bulyaw sakin ng matipunong lalaki

"Oh sorry hindi ko sinasadya" -sabi ko sakanya

Hindi parin ako tumitingin sa kanya. Nakayuko parin ako dahilan para gumalaw siya at iniwan akong ganon ang posisyon. Nakahinga naman ako ng malalim ng maramdaman kong papalayo na siya.

Papalakad na sana ako ng bigla niya akong tinawag. Holy mother of god. Bakit pa niya ako tinawag. Shit naman. Nakakailang kaya yung ganito. Sa halip na lingunin siya eh tumakbo na ako. Narinig ko pa siyang bumuntong-hininga bago ako makalayo sa kinaroroonan ko. Salamat naman at hindi ko siya nilingon kong hindi ay mahihimatay talaga ako. Nung nagsalita kase siya parang bumilis yung tibok ng puso ko parang lalabas na sa lakas ng tibok nito. Ano bang meron sa lalaking yun at bakit ang bilis bilis ng tibok ng puso ko. Hindi ko naman maintintihan kase nga nung pagkabangga ko sa kanya nanindig lahat ng balahibo ko. Parang familiar siya sakin.

Hmm tama na yang pag-iisip na yan. Wala lang to. Imagination ko lang lahat ng to. Hindi yun ang dahilan kung bakit ako napapraning. (Yun ba talaga tawag dun). Na curious tuloy ako kung ano yung istura niya. Ugh tama na nga. Wala naman akong pake kung ano man ang itsura nong lalakeng yun. Makaalis na nga at marami pa kong gagawin bukas.

Author's Note:
               ~salamat po talaga sa support na binigay nyo sa story na ito. We are in #843 generalfiction. Thanks thanks a lot sa inyo. Sorry po kung late reaction. Paki vote and comment nalang po tong bagong chapter na ginawa ko po. Sana po magustuhan niyo. By monday po pala hindi pa po ako makakagawa ng new chapter kase nga po may klase po ako. Sorry for the interruption but I promise that I will continue creating this story.

Mua mua..Saranghae

"Fighting" "Fighting"