"ေဝါ့ "
"Sehunnie ရရဲ႕လား "
"ကြၽန္ေတာ္ ရပါတယ္ hyung"
ေက်ာကုန္းကုိ ပုတ္ေပးလာေသာ suho hyung ကို
ရပါတယ္တစ္ခြန္းသာ ေျပာႏုိင္ေလသည္။
"လာလာ hyung တြဲေပးမယ္"
ခုတင္ေပၚအသာလွဲေစကာ ေရပုလင္းထဲမွ ေရအားငွဲ႔ကာေပးမိေလေတာ့ အျပဳံးမမည္ေသာ အျပံဳးေလးတစ္ခုတုံ႔ျပန္ေလရဲ႕။
"ငယ္ေလး မသက္သာရင္လည္း ေဆး႐ုံသြားရေအာင္ကြာ"
"ကြၽန္ေတာ္ အဆင္ေျပပါတယ္ hyu..."
ေျပာရင္းတန္းလန္းနဲ႔ ပါးစပ္အားအုပ္ကာ သန္႔စင္ခန္းသုိ႔ေျပးေလရဲ႕ ......ငယ္ေလးရယ္
"ငယ္ေလး တံခါးဖြင့္စမ္း"
ဖြင့္လာေသာ တံခါးေနာက္ကြယ္ မွီရပ္ေနေသာ ကုိယ္ေလးမွာ အန္ရလြန္းလုိ႔ေမာဟုိက္ေနဟန္။
"ငယ္ေလးရယ္ ေဆး႐ုံသြားရေအာင္ပါ hyung ကုိသနားရင္ သြားရေအာင္ပါကြာ"
ဘာစားစား ျပန္အန္ထြက္ေနသည္မွာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ။ နဂုိ အစာအိမ္ေရာဂါအခံ႐ွိေသာ ငယ္ေလးက ဗုိက္ ခဏခဏေအာင့္ကာ အန္တတ္ေသာ္လည္း ဒီေလာက္ထိအေျခအေနမဆုိးေပ။
ကြၽန္ေတာ့္အျပစ္ေတြ အားလုံးကြၽန္ေတာ့္အျပစ္ေတြပဲ။
ကုမၸဏီကိစၥေတြပဲ လုပ္ေနရင္းက ငယ္ေလးကုိဂ႐ုမစုိက္မိတာေတြ။ ဒီရက္ပုိင္း အလုပ္ေပၚမွာပဲ အာ႐ုံစုိက္ထားတာနဲ႔
က်န္းမာေရးမေကာင္းတဲ့ ငယ္ေလးကုိ ပစ္ထားမိသလုိျဖစ္သြားတာေတြ၊ အားလုံးကြၽန္ေတာ့္ အျပစ္ေတြပဲ။
ထုိစဥ္ အခန္းတံခါးပြင့္လာကာ လူနာ Oh Sehun ရဲ႕
လူနာ႐ွင္ပါလား။
"ဟုတ္ပါတယ္"
" ဆရာဝန္ႀကီးက ေခၚခုိင္းလုိက္လုိ႔ပါ႐ွင့္"
အခန္းထဲေရာက္ေသာ္
"ဆရာ ကြၽန္ေတာ့္ညီေလး ဘယ္လုိေနလဲ ၊ သက္သာရဲ႕လား"
YOU ARE READING
ေနာက္ဆုံးေသာ ေတာင္းဆု
Fanfictionဘဝမွာ ေနာက္ဆုံးေသာအရာေတြက အလွပဆုံးနဲ႔ အနာက်င္ရဆုံးတဲ့.... ကြၽန္ေတာ့ ဘဝမွာေတာင္းတဲ့ ေနာက္ဆုံးေသာ ေတာင္းဆုက " သူ " Oh Sehun Xiao Luhan #Hunhan#
