Story of My Life

Chapter 13

Chapter 13

AUTUMN'S POV

I'm walking down the hallway, tapos na kasi ang class ko kaya naggala-gala muna ako dito sa campus.

While I was walking may nakaka-iritang nangyari.

May pumatid sa akin at malapit na sana akong mahulog pero thank god at na maintain ko pa ang balance ko. Pagtingin ko sa likod ko dumeretso lang sa paglakad nung guy na pumatid sa akin.

Aba walanghiya yun ah!! Wala mn lang bang sorry!?

Pinuntahan ko yung guy and I tapped his shoulders and lumingon nmn siya. Hmmm, may itsura nmn.

"Hindi ka mn lang ba magso-sorry?" I asked him directly and tumaas namn ang kilay nito. Bakla ba to? Sayang.

"And why should I?" He asked while staring at me.

"Excuse me Mister but you just blocked me." I said habang pinataas ko din ang kilay ko. Aba hindi ako magpapatalo noh!!

"Then? Yun lang?"

"Anong yun lang? Malapit na sana akong mahulog! Buti nalng na maintain ko pa ang balance ko!" Hindi ko na mapigilan ang pagsigaw ko. Nakakairita tong lalaking toh!

"Edi sana nahulog ka na lang." 

"Aba! Walanghiya ka ah!"

"Excuse me Miss, but you don't know me."

"And the hell I care! All I want is just an apology!!"

"Why would I apologize to you? Ang swerte mo namn." He said while smirking.

"Swerte? Or do you mean malas? Hello.? I told you, I don't know you." I said that while pointing at him.

"Ahhh, hinahamon mo ako ah." Bigla siyang lumapit sa akin at ako namn napaatras. 

Lapit lang siya ng lapit at ako nmn atras ng atras. I don't like where this is going.

Pagatras ko, may wall na pala sa likod ko. Ano ba yan! Bakit parang kinakabahan ako?

Lumapit siya sa mukha ko as in lapit. Malapit ng magkadikit ang mga ilong namin.

"Ano?" Sabi niya habang pangiti-ngiti.

"Apologize." Sabi ko nang nakataas ang kilay ko.

Mas lalo siyang lumapit at nagkadikit na talaga ang mga ilong namin at kinakabahan na talaga ako ng todo.