~Marseaux~
Away get away you are such a freak.
Different to different i'm scared of judgment.
Your insults and your slanders stick on to me...
~Stk~
Πραγματικά τα χίλια μάτια σας δεν σημαίνουνε πολλά κοίταξε με μονάχα μια φορά, πόσα πράγματα μπορεί να κρύβει ένα χαμόγελο αν μάθεις να χαμογελάς σωστά έλα κοντά μου, βράδια σαν κι αυτά που θυμάμαι το πριν και ποντάρω στο μετά μα είναι όλα θολά αφού για μόνη συντροφιά έχω την μοναξιά.
Πες μου πού βρίσκεσαι, ντύνεσαι, γδύνεσαι για άτομα που δεν σε εκτιμάν άνθρωποι που αλλάζουν, μαθαίνουν να ελπίζουνε μα η ελπίδα χάθηκε πια, δεν ξέρω που είσαι πως είμαι μα ξέρω πως όλα θα πάνε καλά αυτό μας μαθαίνανε πάντα από όταν είμασταν μικρά παιδιά...
Γιατί τα πάντα είναι μια ανάσα,πάσα στην πάσα και μπάσα στη μουσική να πιάσουμε την αγάπη στα πράσα προτού χαθεί.
Είναι δύσκολη αποστολή και λίγοι οι εκλεκτοί ψάχνω για πάντα δυο μάτια διαμάντια να 'μαστε μαζί στην γλυκιά ανατολή, μα εκεί που χάνομαι δεν ξέρω πια τι αισθάνομαι.Δεν ξέρω ποιοι μείναν δίπλα μου αν είσαι δίπλα μου τότε κράτα με, αισθάνομαι πως θέλω να φύγω από δω, ναι ειναι δύσκολα εδώ τα χίλια σας μάτια με βάλανε εδώ τώρα βρείτε μου τρόπο να βγω...
~Mareseaux~
Τα χίλια μάτια τους με κυκλώνουν,
με δείχνουν μουρμουρίζοντας με ισοπεδώνουν και σαν τρελός φωνάζω να φύγουν μα νιώθω χίλια μάτια γύρω μου να κρίνουν κι είναι ακόμα εδώ...
~Stk~
Δεν μπορεί να είναι αθώοι, δεν μπορεί η ζωή να είναι απλά ένα ρολόι,
δεν μπορεί να 'μαστε αθώοι, δεν μπορεί να παίξαμε με τα σχοινιά της μοίρας και το επόμενο πρωί πάνω στη γη απλά να ήμασταν σώοι θα ήθελα μια στιγμή να μπείτε στο κεφάλι μου να καταλάβετε λίγο καλύτερα την πλάνη μου και να χαθείτε εκεί μα όχι, ασκείτε απλά κριτική.
Χωρίς να μπορείτε να δείτε το βάρος που ρίχνετε πάνω στον άλλον χωρίς να μπορείτε να πείτε συγγνώμη, και όχι ρε δεν υπερβάλω πολλές φορές έχω πληγωθεί και γι'αυτό γράφω κομμάτια υψώνω ψηλά την φωνή και φωνάζω γαμώ τα χίλια σας μάτια!
Γαμώ τα χίλια σας μάτια, κρίνετε κρίνετε κρίνετε, μα ποτέ δεν μιλάτε σταράτα, γαμώ τα χίλια σας μάτια.
Κουράστηκα πια να με θάβετε μα να με μάθετε ούτε προσπάθεια, γαμώ τα χίλια σας μάτια, γαμώ τα χίλια σας μάτια.
~Solmeister~
Στα δεκάξι μου, ήμουν ξένος στην τάξη μου στο μάθημα στο πίσω θρανίο έγραφα όνειρα αδιάκοπα...
Περίμενα το σχόλασμα και φοβόμουνα το διάλειμμα γιατί αν θυμάμαι κάτι είναι χίλια μάτια και πεντακόσια δάχτυλα "Δες τι φοράει... Δες το μαλλί του πετάει... Πάλι κάτι γράφει στο τετράδιό του πάλι δεν μιλάει... Τι είναι αυτά που ακούει; Όταν τον κοιτάς αλλού κοιτάει..."
ΦΤΆΝΕΙ!!
Σπάσ'το στυλό μου και δώσ'μου μελάνι, δείτε πώς γράφει όποιος χάνει, δείτε την τέχνη που τρέχει απ' τις φλέβες μου, δείτε όποιος πόνεσε μέχρι που φτάνει...
Κι ύστερα κλείστε τα μάτια!
Κι ύστερα βάλτε στον κώλο τα δάχτυλα!
Θα 'μαι δεκάξι για πάντα!
Θα πάρω εκδίκηση για την αυτοπεποίθηση μου που έχει πεθάνει!
Χίλια μάτια με μαύρο μολύβι είμαστε ακόμα ζωντανοί κι αν μας αντέξει το σχοινί, θα φανεί στο χειροκρότημα...
~Marseaux~
Τα χίλια μάτια τους με κυκλώνουν,
Με δείχνουν μουρμουρίζοντας με ισοπεδώνουν και σαν τρελός φωνάζω να φύγουν μα νιώθω χίλια μάτια γύρω μου να κρίνουν κι είναι ακόμα εδώ...
