Hayat Mücadele Edince Güzel

-2-

Yanlarında kumral, yeşil gözlü bir çocuk vardı. o anda midem de kelebekler uçuşmaya başladı ne yaptım, ettim çocuğun adını öğrendim adı James'ti eve gelince hemen facebook tan istek gönderdim o da kabul etti konuştuk giderek daha da çok bağlanıyordum ona, hoşlanmak ya da sevmek değil resmen aşık olmuştum hiç aklımdan çıkmıyordu. Bir gün okulda sınıfta arkadaşlarala oturuyorduk James içeriye girdi boş sıralardan birine oturdu, ben en arka sırada oturuyordum. Bana baktı durdu Addy'e baktı sonra çantasını da aldı geldi bir anda benim oturduğum sıranın önündeki boş sıraya çantasını bıraktı ve oturdu bir kaç saniye o yemyeşil gözleriyle gözlerimin içine baktı ve gülümsedi, bende ona gülümsedim ama o anda ölecekmiş gibi oldum sonra hoca içeri girdi '' kahrolası sanki biraz daha geç gelse ne olurdu ki :(( ''  sınav olduk, sınavım da güzel geçmişti zil çaldı sınıftan çıkarken James'ı gördüm oturduğu yerden tatlı tatlı gülümsüyordu ve bana bakıyordu neyse sınıftan çıktım koridorda yürürken kendi kendime de söyleniyordum '' ahh tanrımm Penny yine hangi cehennem de '' tam o sırada karşıdan gelen Stefanie ve Hadden'ı gördüm yanıma gelip sınavımın nasıl geçtiğini ve bugün James'ı görüp, görmediğimi sordu ve sınavımın güzel geçtiğini Jamesinde sınıfta olduğunu söylüyordum ki daha cümlemi bitirmeden '' tamam neyse ben onu bulurum '' dedi '' neden onu arıyorsunuz '' dedim '' boşver sonra anlatırım '' dedi ve aceleyle yanımdan uzaklaştılar. ' yine ne yapmaya çalışıyor bu kız ' diye söylendim kendi kendime Pennyi buldum ve okuldan çıktık yürürken Jamesi gördüm yanında da Stefanie vardı okulun köşesinde durmuş bir şeyler konuşuyorladı onlar beni görmediler bende hiç bozuntuya vermeden yürüdüm ben ona çok aşıktım ama onun bundan haberi bile yoktu yani sanırım. :) Pennyle beraber her zaman gittiğimiz cafe  sabarsky'a gittik  ve birer espresso içtik eve geldiğimde facebook'u açtım ve mesajlar kutusunda bir mesaj :((