In Between The Age Gap

Chapter One

15th birthday ko ngayon at tulad ng dati Parang isang ordinaryong araw lang ito.

Kaninang umaga pag bukas ko ng aking social accounts ay marami ang bumati sakin pero parang kulang pa rin tulad na naman kasi nung nakaraang taon ay kinalimutan na naman nila mama ang especial day ko.
.
.
.
.
At dahil nga adik ako sa wattpad ay ito lang ang karamay ko.Paminsan-minsan ay binobrowse ko ang aking Fb account.

Nasa kasalukuyan ako ng ganung sitwasyon ng may mag chat sakin.
Syempre tulad ng iba Gawain ko rin ang "stalk muna bago reply" at as what I've expected may itsura naman ang nagchat sakin so nagreply  na ako.

Sa edad kong 15 ay di ko ipagkakaila na nagkaroon na ako ng dalawang ex.Pero Ewan ko ba iba ang dating sakin ng lalaking nagchat sakin.

He was an aggressive person,San ka ba naman nakakita ng lalaking nireplyan mo lang ng hello hiningi na agad ang number mo.Pero I did not feel any doubt para di ibigay ang hinihingi niya,knowing na magagalit si mama kapag nalaman niya to ay di pa rin ako nagpapigil. Young and reckless lang ang peg ko eh.At yun nga I gave him my number and in that very moment he texted me and asked if pwede kaming maging friends.Hingi muna ng number bago tanong kung pwede maging friends.Syempre dahil na din sa masama ang loob ko kila mama ay pumayag ako.
Ang dami niyang tanong at within that day we talked about things you can't imagine a 15 year old girl who came from a respected family could ever do.

In less than an our he called me by my first name "Anne" well I don't know why I let him call me by that name knowing that I hate it when people call me by that.

Jeric never stop texting me until it's midnight and there,everything went off  from where it should be

"Pwede bang tayo na" agresibong tanong niya

Nung una ay nagdadalawang isip pa ako
Paano ako papayag sa gusto niya eh Hindi ko pa naman siya nakikita

Pero parang may mga sariling isip ang daliri ko

"pero Baka po malaman ni mama"

"Wag kang matakot tayong dalawa lang nakakaalaman nito,trip trip lang natin"isang assuring na reply ang nakuha ko sa kanya na having dahilan ng pag ngiti ko

" tawagin mo akong mahal,yun na ang magiging tawag natin sa isa't isa"sabi niya na agad ko ring pinayagan lalo pa at parang timang na akong nakangiti habang katext siya.

Isang araw,sa loob ng isang araw ay nakilala ko ang lalaking Hindi ko lang naging kaibigan.Nakilala ko ang lalaking naging dahilan upang baguhin ko ang ugaling dahilan kung bakit maraming ayaw sakin,yung lalaking Hindi ko pa man nakikita ng harap harapan ay Alam kong ang mahalin sya ay bagay na Hindi ko pagsisisihan kahit na may limang taong nakapagitan saming dalawa