Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Öncelikle, kitap kapağının çok hoşuma gittiğini söyleyebilirim. Yani kapak benden artı puan aldı. Ama tabii dışı seni içi beni yakar hesabı gibi bir şey oldu kitabı okuduktan sonra, aşağıda açıklayacağım.
Evet, kitaba başlamadan önce, açıkçası bir 'Fazilet Hanım ve Kızları' dramı okuyacağım sanmıştım. (Kötü yorum yapmayın, o diziyi seviyordum.)
Fakat kitabı okuyunca, bu diziyle yakından uzaktan hiç alakası olmadığını anladım.
Kitap yorumu:
1. Betimleme hiç yoktu.
Okuduğum kitabın yazım dili fazlasıyla basitti. Örnek vermem gerekirse "Duş aldım, saçlarmı kuruttum. Kulaklığı kulağıma taktım. Okula gittim. Okul bitti eve döndüm." bu gibi cümleler kitabı oldukça basit kılmıştı.
Yani, betimleme hiç yoktu. Kızımız her şeyi bir anda hallediyor ve bitiyor. Lakin bu tarz bir yazım, okuyucuyu fazlaca sıkar.
2. Paragraflar ya çook kısa ya da çook uzundu.
İlk bölümler de hikayeyi öyle bir yazmışsın ki, iki sıra yazı varsa iki sıra boşluk vardı. Sonra ki bölümler de ise ilk bölümleri aratacak şekilde uzun paragraflar bulunuyordu. Yani, kitabı tabletten okudum ve uzun paragraflar tabletin yarısını işgal etmişti, gerisini sen düşün.
3. Karakterler biden olaya girdi ve çoklardı.
Nasıl yani? Şöyle ki; karakterler kitaba öyle bir giriş yaptılar ki, kim kimin neyi nesi, anlamam zaman aldı. Karakterler yavaş yavaş, okuyucuya sindirilerek kitaba konulmalıydı.
4. Karakterler karaktersizdi.
Ay aman! Yanlış anlamayın hemen. Karaktersizden maksadım, bir öyle bir böyle davranan kitap karakterleriydi. Buna baş karater de dahil olmak üzre. Mesela Sarp denen çocuk, kız ilk gün yanlarına oturup konuştuğun da 'yeter artık git!' demişti. Ama ertesi gün ve ondan sonraki gün-her neyse- çocuk bir iyi oldu, bir ilgilendi. Şaştım kaldım vallahi bende.
Kızımız, kötü karakter gibiydi. Evet, belki yaşadığı şeyler onu bu şekilde davranmaya itiyordu ama iyi bir kızsa, sonunda pişmanlık duyması ve üzülmesi gerekirdi.
Bu kız bildiğin insanlara kötülük yapan kötü karakter gibi.
Velhâsılıkelam, karakterler "dengesizdi."
5. Kızımız alakasız yerlerde geçmişe gitti.
Bu konu beni en çok rahatsız edendi. Mesela sallıyorum, ders dinlerken birden 'Geçmiş' yazıp, "bununla ne alakası var şimdi" diyebileceğim bir yerde kızın aklına geçmişinin gelmesi absürt durmuştu.
Ya da arkadaşlarıyla konuşurken ve yahut başka bir anda. Sürekli bir insanın geçmişiini okuma aslında çok ilgi çekici bir şey değildir aslına bakarsan.
6. Yazım hataları.
Kitapta fazlasıyla yazım hatası vardı.
Misaller;
geldim.Kim olduğum...
buradaydı,gelmişti...
1.Görüldüğü üzre nokta ya da virgülün, diğer kelime ile arasına boşluk koyulmamış.
2. Gereksiz yere parantez içi ünlem kullanılmıştı.
Sonunda(!) zil çaldı.
3. Çoğu yerde virgül yoktu ve bu okurken zorlanmama neden oldu.
4. Ve daha aklıma gelmeyen birkaç şey.
Tavsiyelerim:
¹ Acı çeken bir kızımız var. Onun acıları senin sayende dile gelecek. Bu yüzden o acıyı hissederek yaz. Okurlarına o acıyı, o hüznü hissettir. Kısaca, booool bol betimleme yap. İnsanları, evi ağaçları, sokakları, okulu ve daha bir çok şeyi farklı yollarla betimle.
Sokağı anlatırken köşesinde duran, beyaz benekli, kahverengi tüylü kediden bahset. Ya da okulun bahçesinde ki banklara, yaramz öğrencilerin çiziktirdiği yazıları dile getir.
Güzzel bir betimleme içinse, booool bol kitap oku.
² Paragrafları orta uzunlukta yap. Arada istisnalar olabilir. Paragrafların dengesizliği okuyucuyu sıkar.
³ Okuyucuların karakterleri sindirebilmeleri için yavaş bir giriş yapmalısın.
⁴ Karakterlerin haretleri sabit olmalı. Bir sinirli bir sevimli olmamalı.
5 Çok olmamak şarıyla bölüm başına veya bölüm sonuna geçmişi koymalısın. Ya da geçmişi hatırlatacak bir olayın ardına koyarsan, değişik durmaz.
6 Yazım hatalarına daha fazla dikkat etmelisin.
Ve tekrar tekrar söylüyorum, kendini geliştirmek için çok kitap okumalısın.
