Sabah Mardinin kavurucu güneş ışıkları ile açtı gözünü Rengin . Sağına dönerek uykuya devam edicekken koluna giren keskin ağrı ile hemen doğruldu. Berzan ağa o kadar hiddetle sıkmıştı ki kolunu mosmor etmişti. Dün akşam konağa geldiğinde herkesin yüzü gülüyordu mutluydu Rengin geldiği için lakin Neval köşede kıskançlıktan tırnaklarını kemirir bir halde sadece onları izliyordu. Berzan ağa içeri girdiğinde Baranı görünce gözlerini kısarak baktı . Kardeşinden tek şüphe duymazdı ama yengesine bu kadar samimi davranmasıda hoşuna gitmiyordu. Rengine hoşgeldin manasında espiriler yapan kardeşleri Rengini fazlasıyla güldürdü. Daha sonra arkadan gelen kırılma sesiyle herkesin odak noktası Neval ve yerdeki masanın üzerinde olması gereken tepsi düşmüştü. Neval koşarak odasına çıktı . Berzan gözlerini Rengine çevirdi.
"Tamam çok oyalanma odana çık artık " diye sert sesiyle emir yağdırmaya başlamıştı bile ardından Neval'in arkasından gitmişti ki gidiş o gidiş bir daha gelmemişti .
Rengin yavaşça yataktan kalktı sag kolunu kullanmamaya dikkat ederek komidinin çekmecesinden krem çıkarttı. Işaret parmağına bir miktar alıp kolundaki morluğa sürdü. Krem sıcak tenine temas ettiğinde omuzlarıni silkti ve sürmeye devam etti. Yerinden kalkıp kremi yerine koydu. Banyoya girip elini yüzünü temizce yıkadı. Banyodan çıktı. Odasına şöyle bir göz gezdirdi her şey olduğu gibi yerindeydi . Yatak örtüsü bile aynıydı. Tek eksik Berzan'nın kıyafetleriydi. Berzanın onu sevmediği düşüncesi kalbini paramparça ederken gözleri dolmuştu bile . Bu büyük haksızlıktı ondan nefretten başka bir duygu beslemeyen adam için gözyaşlarının akması kalbinin acıması ağrına gidiyordu. O Nevale aşkla bakarken gönlünce elini tutarken onun izlemesi tarifi imkansız bir acıydı. Daha fazla orada beklemeyip üstünü giyindi. Saçlarını salınık bıraktı. Odasından dışarıya derin nefes alarak adımladı sürekli aklından çıkarmadığı bu cümleyi fısıltı ile dışından tekrarladı.
'Asla üzmesine izin verme...Nevale de boyun eğme'
Bu kadardı işte her adımında eli titriyordu . Tekrar o masaya oturmak onu heyecandan da öte duygulara sığındırıyordu. Aşağı inip adımlarıni masaya yöneltti lakin Nevali onun yerinde otururken görünce olduğu yere çivi gibi çakıldı. Işte bunu düşünmemişti. Daye Zozan gelinine baktı . Neval gözlerini kibirle kısıp çayından bir yudum aldı. Berzan ise Renginin yüzüne bile bakmamıştı. Renginin olmayan iştahı kaçmıştı zaten.
"Keçamın de hayde gel " gözlerini annesine çevirip gülümsedi .
"Yok jimom aç değilim yeni kalktım pek iştahım yoktur " kaynanası kafasını salladı . "Doğru dersin keçamın" gözlerini Nevale çevirerek
"...son günlerde kimde iştah kaldı ki " Neval yerinde rahatsızca kıpırdandı. Berzan gözlerini dayesine çevirdi çayını masaya bırakarak
"Lafı ne demeye getirirsin daye ? " Neval yüzünü asıp kalktı sofradan böylelikle Berzanın daha köpüreceği belliydi . Neval koşa koşa odasına çıkıp yatağına kendini sertçe bıraktı . Ona bu aileye herkese kızgındı böyle olmazdı diye tahmin etmişti. Ama her şey daha kötü oluyordu. Onun planına tersti bu olanlar . Ne yapıp etmeli kaynanası ile anlaşmalıydı. Yoksa Rengin hepsini içine çekecekti . Karısının arkasından bakan Berzan sinirden ateşe incisine dönmüş gözlerini Rengine çevirdi sandalyesinden fırlar gibi kalktı
"Zaten iştah denen en başından yoktu daye" dedi Renginin gözlerine bakarak boğazındaki yumru ile yutkundu . Berzan ağa seri adımlar ile çalışma odasına girdi. Keşke en başından Rengin ile evlenmeden önce Nevalin elinden tutup anasının ve babasının karşısına çıksaydı belki şuan böyle olmazdı. Rengin odasına girdi. Komidinin üzerinde çalan telefonunu eline aldı. Arayan Mizgin'di.
