Happy NashLene day! :"> At dahil NashLene day ngayon, sinulat ko 'to. And aherm. Parang JaMich ito. Yung "THAILAND (Long Distance Relationship)" meron lang akong binawasan and dinagdagan. Hehe. Spoiler naaa. Anyway highway, Hi sa mga NashLene fan and sa mga JaMich fans na rin! Love Y'all! :*
=======================================================================================
Cast:
Lia San Pedro (Sharlene San Pedro)
Gio Aguas (Nash Aguas)
______________________________________________________________________
Lia's POV
Ang hirap pala talaga kung nasa malayo yung taong mahal mo 'no? Hindi mo alam kung anong ginagawa niya, kung anong nangyayari sakanya. Hanggang tawag, skype, text, chat nalang kayo. Nararamdaman niyo pa rin naman ang isa't isa pero iba pa rin pag magkasama. Diba?
Hi sainyo! Ako nga pala si Lia San Pedro. Ay wait,
*Riiiiiiiing* *Riiiiing*
Accept | Decline
"Hello, Gio?" Ako.
"Oh, Lia? Kamusta ka naman dyan?" Gio.
"Okay lang naman. Ikaw?"
"Okay lang ako dito. *sniff*" Hala! May sakit ba ito?
"Oh? Okay ka lang ba talaga? Bakit parang may sakit ka?" Tanong ko. Nagaalala na talaga ako sakanya!
"Oo. Okay lang ako. Ubo't sipon lang. *ehem* *ehem*." Hay. :( Ang hirap talaga pag LDR no? Hindi ko manlang siya maalagaan :(
"Sayang, Gio. Hindi manlang kita maalagaan dyan."
"Okay lang. Lia, kamusta naman ang pagiging model dyan sa Paris?" Tanong niya. Oo, nasa Paris ako ngayon. Dream ko kasi talaga na maging model at dream ko din na dito sa Paris ako magiging model. And I'm glad malapit ng magkatotoo yun. Pero, parang kahit naman matupad yun, Hindi pa rin talaga buo at maayos ang puso ko at hindi rin naman ako masaya kung hindi ko naman kasama si Gio.
"Eto, hindi masaya. Wala ka kasi dito e. Hindi ako sanay. Kahit na 2 months nako dito. Ang hirap talaga pag-wala ka." Ako. Naiiyak nanaman ako. T_T
"Oh, oh. Iiyak ka nanaman. Wag ka ng umiyak, *ehem* Lia. Malapit na rin tayo mag kita. Konting tiis nalang."
"Pano naman malapit na tayo magkikita? E, 6 months pa ang nasa kontrata?" Ako. Yep. Kontrata. Pag aayaw nako, uuwi nako ng Pilipinas ng hindi natatapos ang 6 months PERO, hindi na rin ako magiging model pag hindi ko tinapos ang 6 months. Kaya nga, ang hirap diba?
"Basta, Lia. Magkikita rin tayo. God will make a way, ika nga nila. *sniff* Sige na, bye na. Magpapahinga muna ako. I love you so much, Lia. Sobra." Ang sweet niya talaga.
"Sige. Pagaling ka ha? I love you more, Gio. Bye." Ako. At binaba ko na ang tawag.
Hay, Gio. Miss na miss na kita.
Gio's POV
Pagod na pagod nako. Mahigit 2 months na rin akong naghihintay. Ayoko na....
*********
Lia's POV
3 weeks ng hindi nagpaparamdam si Gio. Ano na nga bang nangyayari sakanya? Araw-araw, oras-oras, tinatawagan ko siya. Kahit nga alam kog madaling araw dun, tinatawagan ko siya. Pero ni-isa, wala siyang sinagot. Hay, Gio. Ano na nga bang nangyayari satin? Ayoko na ng ganito. Ang hirap.
Kaya, desidido na akong uuwi na ako sa Pilipinas. Bahala na hindi nako maging model. Bahala na masira lahat ng pinaghirapan ko. Bahala na....bahala na.
Pasakay na ako ng Airport taxi nila dito ng biglang,
"Lia!" Lumingon ako at nakita ko si Gio.
"Gio?!" Sabi ko habang papalapit siya sakin.
"Totoo ba i-ito?" Hindi ako makapaniwala.
"Oo! Totoo ito! Na miss kita!"
"Mas Namiss kita...sobra!" Sabi ko at hinalikan siya sa lips. Smack lang naman. Nakakahiya kaya! Haha.
"Chansing ka ah. Pero, sige, namiss rin naman kita e." Sabi niya sabay kiss rin sakin. Ay. Ako pa ngayon ang chansing?
"Ako pa ngayon? Haha. Ano nga palang ginagawa mo dito?" Ako.
"Gusto ko lang naman mag bakasyon dito sa Paris." Babatukan ko na sana siya pero,
"Joke! Hahaha! Gusto ko lang naman, makasama ang taong mahal ko..." Kinilig naman ako dun.
"I love you." Ako.
"I love you more."
"I love you most, Gio."
END.
=======================================================================================
Langya. Ang mais. Haha! Bale, ie-edit ko pa ito. Okay, bye. Sana nagustuhan niyo. Vote and comment! :*
