...KÖPRÜ...

1.bölüm

RÜYA...

ben Rüya Dilek kendimi bildim bileli hep annem ile babamın arasında kaldım ve hep ikisinden birini seçmeye zorlandım. Ama en son dayanamadım ve kendi isteğimle yetimhane'ye gitmeye karar verdim .O zamanlar 14 yaşındaydım.Annem ve Babam daha ben 1 yaşındayken boşanmışlar. Yaklaşık 4 yıl boyunca yetimhanede kaldım.Resim çizme yeteneğim fazlasıyla vardı.Ve lise biter bitmez iş başvuruları gelmeye başlamıştı.Benide buradan göndereceklerini de bildiğimden bir tanesini seçtim.Stilist olacaktım.

kendime bir ev kiraladım.İnsanlar çizimimi çok beğeniyordu.Zaman geçtikçe daha çok para kazanıyordum.Kendi evimi aldım.Arabamı...zengin olmuştum.Sonra birden karşıma o çıktı .Cem.Cem ilk başta beni seviyormuş gibi gösterdi kendini. Çok büyülü zamanlardı onunla geçirdiğimiz zamanlar... benim işlerim çok iyi gidiyordu . Kendi atölyem bile vardı. Sonra yavaş yavaş benden faydalanmaya başladı 500TL,1000TL,2000TL ve daha fazlası ... ona sırılsıklam aşıktım bu yüzden milyarlar umrumda bile değildi.Ama işlerim hâlâ yerindeydi . Şirket kurmuştum o zaman içerisinde benden hiç para istemedi.Yaklaşık 40 tane işçim vardı .şirket küçüktü ama geliştirmeyi planlıyordum.

toplantılar yapıyordum.Cem de benim yanımda çalışıyordu.çizimi iyiydi onunda.bazen toplantılara bile o giriyordu.birgün benden sözde"kumaş satın alımı "için bir izin imzası istedi.

imzaladım.1hafta çok soğuk davranıyordu.birgün işe geldiğimde odamda eşyalarımı kutulara koyduğunu gördüm.

Ne olduğunu sordum.bana bütün yaptıklarını anlattı .Inanabiliyor musunuz, o imzaladığım evrak şirketi ona devrettiğim anlamına gelen evrakmış.

Benden gitmemi istedi.hâlâ olayın etkisindeydim.Sonra yanına bir kadın geldi.Kadın elini onun omzuna attı.Bu planı onunla yapmış.O onun gerçek sevgilisiydi
. Canım acıyordu. Bende o küprüye gittim gece yarısıydı.18 yaşımdan beri hep dert ortağım olan köprüye.ev kiralayacağımda paramın olmadığında,ilk atölyemi açtığımda ,Cem'i tanıdığımda...bütün sırlarımı o köprüyle paylaşırdım .Ama artık Dayanamıyordum. İhanete,yalanadolana,yorgunluğa 
...

KERİM...

         Ben Kerim Sönmez.Çocukluğumdan beri hep annem ve babamın aşkına ,sevgisine özenirdim.                Hep annem gibi fedâkâr,sıcakkanlı,dürüst,mütevâzi,bir eşim olsun isterdim. O kız bana yani "sözde" o kız bana 24 yaşımda geldi.Gözde.O zamana kadar kendi aile şirketimizde çalışıyordum.Onunla da bizim şirkette tanıştım.Babamın sekreteriydi.Bir süre flörtleştik sonra sevgili olduk.  

    Onu hayatımdaki  herşeyden daha çok seviyordum.Hayallerimdeki eşin o olduğunu düşünüyordum.Bir süre sonra o işten ayrıldı.Zaten çalışmasına da gerek olmadığını düşünüyordum.Heh.sonuçta o Kerim Sönmez'in sevgilisiydi

    Bir süre sonra ailemi istemediğini açıkça dile getirdi.Sırf onun için ailemle kavga bile ettim.Aynı evde kalıyorduk bir süre sonra benimle saçma sapan nedenlerle kavga etmeye başladı.Tüm gün telefonuyla uğraşıyordu.Ve benimle yataklarımızı bile ayırdı. Ama ben bunların geçici tripler olduğunu düşünüyordum.Bir gün ondan özür dilemek için elimde büyük bir pasta,gül ve çikolata ile eve geldim.kapıyı kendim açmıştım.Onu başkasıyla basmıştım.Herşeyi beklerdim ama bunu beklemezdim.Kalbim sıkışıyordu bu manzarayı gördükçe . O kadının  Gözde olmadığını anlamıştım.Bana herşeyi para için yaptığını açıkça gösteriyordu.Evi terkettim kafama göre rastgele bir yere gittim.Onu hãlã seviyordum.ondan tiksinmem gerekirken lanet olsun ki seviyordum!!.onsuz yaşayamazdım.yaşayamazdım.
Yaşayamazdım.Yaşayamazdım.
Kendimi bir köprüde buldum.Yaşamamın bir anlamı yoktu .Tam kendimi atacakken bir ses duydum...