Bundan Sonra İmkansız.

Mavi göz.

Okuldan çıktığımda Batu'nun kafesine yürümeye başladım. Aklıma Aslı'nın 'sorunlu kız' demesi geldi. Sorunluydum evet. Normalde başkalarının dediği şeyleri umursamazdım, ama bunu fazla takmıştım. Kafeye geldiğimde Batu beni görünce gülümsedi. Tezgahın arkasına geçtiğimde Batu'ya sarıldım.

" Güzelim bi sorun mu var ? Erken çıkmışsın okuldan. "

" Yok birşey abi. Önemli dersler yoktu bende sana yardıma geldim. "

" Peki güzelim al bakalım. " Dediğinde önlüğümü bana fırlattı. Abim, ailemden benim için önemli tek kişi. Diğerleriyle ilgilenmiyordum. Ne annem ne de babam hiç birisi umrumda değildi. En kötü anımda beni evden kovmaları herşeyi bitirmişti. İstedikleri gibi evden gitmiştim. Bi süre arkadaşımda kalmıştım. Ama babam durur mu ? Tabiki de hayır. Bok gibi parası vardı babamın (!), arkadaşımın babasına beni evden göndermesi için para vermişti. Abimin olanlardan haberi yoktu. Üniversite'deydi o zaman pek fazla görüşmüyorduk. Kalacak bi yer bulamayıca abimi aradım hemen buraya döndü. Aradığımdan 4 saat sonra gelmişti. Kalan paramıda kafeye ödemiştim. Abim geldiğinde beni hemen evine götürdü. O zamandan beridir beraberdik. Abimin'de parası vardı ama biz daha sade hayat yaşamayı tercih ettik. Düşüncelerime ara verip en köşedeki masaya gittim.

" Merhaba, ne alırdınız ? "

" Seni. "

" Komikmiş. Ne isticeğinizi söylemicekseniz gidiyorum. " Adamı inceledim. Saçları koyu kahverengi gözleri maviydi. Boynunda ve kollarında dövmeler vardı. Aynı kötü çocuklar gibiydi. Yakışıklıydı ama ilgilenmiyordum. Herşeyden sonra tekrar aynı şeyleri yaşayamazdım.

" Iım çilekli pasta ile kahve. " Not aldıktan sonra gülümseyip mutfağa gittim. Naz ablaya kağıdı uzatıp mutfaktan çıktım. Mavi gözlü çocuğun bakışlarını üzerime hissediyordum. Naz abla bana seslenince mutfağa döndüm. Tepsiyi aldığımda masaya doğru ilerledim. Servis yaptım.

" Başka bi isteğiniz var mıydı ? "

" Senin dışında bi isteğim yok Umay. " Adımı bilmesine şaşırdım.

" Adımı nerden biliyorsun ? "

" Okulda ve bizimkiler arasında fazla tanınıyorsun. Dedikleri doğruymuş fıstık gibi kızsın. " Dedi ' bizimkiler ' derken kimleri kastettiğini çok merak etmiştim.

" Sen ve senim abaza arkadaşlarınla işim olmaz benim. O sizinkilere iletirsin dediğimi. "

" Öyle olsun. " Dediğinde tezgaha geçtim. Çocuğu izliyordum ceketinin kollarını kıvırdığında kollarında izler olduğunu gördüm. Şaşırmıştım. İntihara teşebbüs etmek için fazla neşeli birisiydi. Çocuk kafasını kaldırdığında göz göze geldik. Yanına çağırdı.

" Evet ne vardı ? " Dedim

" Yüzümün çok güzel olduğunu biliyorum bebeğim fakat bakışların rahatsız etti. " Bebeğim dediğinde yüzümü buruşturdum.

" Sakın bana bir daha bebeğim deme. Ve sana değil kollarında ki izlere bakıyordum. " Dediğimde affalamıştı, ne kadar belli etmemeye çalışsada huzursuz oldu. Sanırım kötü anıları vardı.

" Hesabı getirir misin ? " Dediğinde abimin yanına gittim. Hesabı hazırladığında deri defteri önüne koydum. Parayı içine koyduğunda aldım.

" Teşekkürler Umay. Elinize sağlık. En kısa sürede görüşmek üzere. " Dedi ve kafeden çıktı. Omuzumda bir el hissedinde irkildim. Abim kaşları çatılmış bir şekilde bana bakıyordu.

" Evet, Umay dinliyorum. "

" Okuldan arkadaşım abi. "

" İyi hadi öyle olsun. " Dediğinde gülümsedim. 3 saat daha çalıştıktan sonra kafeyi kapattık. Abimin arabasına bindik. Arabada kimse konuşmadı. Eve geldiğimizde de durum aynıydı. Üstümü değiştirip mutfağa girdim. Batu koltuğa yayılmış, How I Met Your Mother'ı açmıştı bile.

" Batu, o dizeye ben gelmeden başlardan sana yemek vermem. Benim adım Umaysa vermem. "

" İyi be bekliyorum hadi. " Tepsiye pizza ve kolalarımızı koyup içeri gittim. 3 veya 4 bölüm izledik. Sonra uykum geldiğinde odama gittim.

Bir gün daha eski hayatımdan uzaklaşmıştım.

Bir gün daha Barkın İlke'yle olan anılarımızdan uzaklaşmıştım.