✰✰✰✰✰
◤Chapter 14◢
Still Ash POV
(after ng pang huhusga nya kay Neijnn)
Damn can you just use other term!?
(A/n: bakit totoo naman ahh!)
Damn btw
Naka silip ako ngayon sa bintana sa office ni Vanessa
Kita ko kung pano alalayan ni Xander si Jin pasakay sa passenger sit sa kotse ni Xander
I feel guilt bakit ko ba nasabi yun?
I messed my hair cause of frustration
Fvck this life
"Babe?" napatingin naman ako sa pag bukas ng pinto
"ahmm... mag ka kilala pala kayo ni Xerenity?"sya tinignan ko sya sa mata bago binaling ang tingin sa binta
Wala na yung sasakyan ni Xander
"yeah" malamig na sabi ko
Sanay naman na sya dyan
"ahhh..." nasabi na lang nya "pero bakit parang di naman kayo mag kakilala? Nung nag kita tayo sa backstage before the press conference??
Nag kibit balikat na lang ako
"sya ba yung... collage friend mo na... na super close mo? Kaso biglang nawala?" agad kong binaling ang tingin ko sa kanya
"you... dont care" madiin at malamig na sabi ko sa kanya
Ayoko ng maalala yun... ayoko ng maalala yung mga pinag sisisihan kong pang yayari sa buhay ko
Tapos iniwan ko na sya dun
Masakit man pero kasalanan ko ang lahat
Nag padala ako sa takot ko
Bago ko pa makilala si Jin naka arrange na ko kay Vanessa
Pero sinunod ko padin yung puso ko at pinaasa ang taong mahal ko
Kasalanan ko ba? Kasalanan ko bang sinunod ko ang puso ko at mag mahal?
Pinilit kong tinago ang meron kami... kahit walang label... para hindi mahirap mag sinungaling kay Daddy...
Pero nalaman nya padin
Pinalayo nya padin ako
After that...
Di ko na sya nakita
Sila ng kambal nya
Tinanggalan ako ng kalayaan ng Tatay ko
Wala akong kahit na alam tungkol sa Mundo tanging Negosyo lang
And now... she's here... I can't even explain everything to her but I fvckn did insult her damn
what's with me!?
may chance nako kanina
but what the fvck did I do!?!
pero may mababago ba?
sumakay ako sa sasakyan ko at mahigpit na hinawakan ang manibela ko
this is her favorite car brand naalala ko dati napaka dami nyang alam about BMW both history and car unique parts
a faint smile appear in my lips remembering how she teased me how she laugh qhen I am annoyed how she smile when she's thank full how she frown when she's upset how she-
damn
madiin kong naipikit ang mga mata ko after I left her almost 8 years ago I already left the idea of me growing old with her
I already left the idea of me standing on the isle waiting for her to walk to me
the idea of her bearing my child
bearing my little jen and little me
all I can see now is nothing but a shit
I am nothing but a shit
