Mutluluk Avcısı
hayatınız tanrınızın karakalem çalışması.
İnsanlar uykudan uyandıklarında çoğu zaman mutsuz olurlar.Bunun sebebi uyandıkları yerin bir bok çukuru olması,uyudukları yerin ise huzur dolu olmasıdır.Renkli karanlıklarda hapsolacak bedenleriniz acizce mutluluğu arıyor olacak.Ama size mutluluğu getirecek tek bir kişi var.
Çevreme baktığımda yüzlerce,hatta binlerce asık surat görüyorum.Sahte gülümsemeler altında yatan yüzlerce çaresiz gözyaşı.Ben onlar için bir kurtuluş olmalıydım,aksi halde onlargibi olabilirdim.
Anladığınız üzere ben bir kahramanım.Zamanının çok üstünde bir zekaya ve güce sahip bir insan.Öyle dediğime bakmayın abartılacak bir özelliğim yok,sadece hayallerim büyük.
Hayalim bütün insanları mutlu etmek.Küçük,büyük,yaşlı,genç;herkes bu mutluluğu hakediyorbence.İnsanlara geçici huzur vadeden birisi değilim.Sizi müthiş bir huzura kavuşturacağım.
Ve hayallerimi gerçeğe dönüştürmek için sabirsızlanıyorum.
Uyku sırasında herkes eşittir.Ve eşitliğin olduğu yerde ancak huzur büyüyebilir.
Uyku diyorum dostlar çok önemlidir.Büyüme hormonu uyku sırasında salgılanır mesela.Ve siz en çok uyku sırasında mutlu olursunuz.Ben de sizi mutlu görünce mutlu olurum tabi ki.
Başkalarının mutluluğuyla mutlu olmak dünyanın en erdemli şeyi bence.Ama kötü bir yanı var: kimse mutlu değilse sende mutsuz olursun.Ve ben mutsuzluktan nefret ederim.Siz mutluluk için yoga yaparsınız,terapilere gidersiniz.Oralardan çıktığınızda yüzünüzde iğrenç bir huzur sahteliği olur ve benim kusmama sebep olursunuz.Hergün ağlamalarınız,haykırışlarınız,gözyaşlarınız...Hepsi beni susatıyor arkadaşlar.maskelerinizi düşürüp sizi mutlu ettiğimde ancak susuzluğum geçecek.
Hergün gördüğüm insanların yüzündeki o aptal gülümsemeler tatmin etmiyor beni tabi ki.Kafelerde salak salak gülen kızlar,mutluluğu yakaladığını düşünen aptal aşıklar...Hepsi birer maske aslında.Çaresizce çabucak takılmış kirli maskeler sadece.Ve maskeniz düştüğünde hepiniz birer hüsran abidesi olacaksınız.
Aşka karşı değilim yanlış anlamayın.Benimki de bir aşk sonuçta.O renksiz yüzleri mutlukla boyamak benim işim.Ve işimi çok seviyorum.
Mutluluğa olan açlığım yine beni rahat bırakmıyor.Sokağa çıkıp birkaç çirkin yüz gördükten sonra düzensiz ve rutubetli olan evime girdim.Yüzlerce plan yapmıştım kafamda,artık dayanamıyordum.Karşılıklı mutluluk için,herkesi mutlu etmek için yıllarca uğraşmıştım.Artık sırası geldi diye düşünüyorum.Dolaptan bir bardak soğuk su içtim ve kalbimde küçük mutluluk hareketleri hissederek odama girdim.Güzel bir vanilya kokusu burnuma çarptı ve gülümsedim.Mutluluk her duyuya hitap etmeli öyle değil mi?Peki kokudan başka ne vardı odada?Yumuşacık bir yatak,kaz tüyü yastıklar ve loş ışık.Huzur dolu bir mutluluk tablosu belki.Ama bir şeyler eksik,unutmayın başkalarını mutlu edemezseniz asla mutlu olamazsınız.Eksik olan şey de çırpınıyordu yatağın önünde.Çaresizce suratıma bakan güzel bir kızdı.Mutsuzdu yine.Yanina gittim ve sarı saçlarının örttüğü yüzüne baktım.Mutsuzluk bitti diye fısıldadım,artık bizim zamanımız geldi.
İnsanlara iyilik yapmak o kadar da kutsal değildi aslında.Sonuçta her yaptığımız şeyde bir kazanç sağlamıyor muyuz?Diye düşündüm.Ben de bu iyiliğimde kendimi düşünüyordum.Mutluluğa susamış aciz bedenimi yıllardır arzuladığı mutlulukla tanıştıyordum.Bir ayin değildi bu,sadece bir yardım hareketiydi.Ve ben yardımlaşmayı çok severdim..
Kızın zayıf bedeni korkuyla titriyordu.Benim ona kötülük yapacağımı düşünüyor olsa ki merhamet diler gibi bakıyordu.Oysa ki ben ona hayatının iyiliğini yapacaktım,onu mutlu edecektim.
Kızı kaldırıp yumuşak yatağa yatırdım ve kıpırdamasın diye bağladım.Korkmuştu haliyle.Alnına bir öpücük kondurdum ve mutlu olacağız dedim.Sarı loş ışığın altında yıllardır arzuladığım mutlulukla karşı karşıyaydım.
Dünyadaki en temiz şey insanın içindekidir.Ve sana bu temizlikle mutluluğu getireceğim dedim.Anlamamıştı tabi ki.Yataktan uzaklaşıp masama gittim ve çocukluk oyuncağımı,mutluluk eşyamı aldım.Kız artık niyetimi anlamış olacak ki daha çok hareketlendi.Yanına vardığımda mutluluk dedim,sadece mutluluk.Bıçağımı kızın kalbine saplarken huzur doluydum.Akan tertemiz kan kızın yattığı yere dökülürken bu dünyadaki en temiz şey senin kanın,en güzel şey ise sonsuz uykudur diyordum.Yıllardır arzuladığım mutluluğu yaşamış olmanın heyecanıyla bütün dünyaya yayacağım mutluluğun hesabını yapıyordum.Tertemiz kan avuçlarımdan akıyor,damarlarımda huzur geziyordu.Kız sonsuz mutluluk uykusuna dalarken bir kahraman gibi hissediyordum.
Herkesin mutlu olmak için başka bir yolu varmış. Kendi yolumu çizdiğimde anladım.
Can Yücel
