Dökülen kiraz çiçekleri, güzel manzara yaratmışken bile aklındakı düşünceleri def edemiyordu.Yaşadığı hayatda gerçekten mutlu olduğu zamanlar olmuşken, yine hayatın ona oynadığı oyunlar sonucunda kahkahalarla gülmesini duyar gibiydi.
Kader miydi bu?Tanrının ona bahşettiği hayatı mıydı?Yoksa kendi kararları sonucunda kendi yolunu kendi mi çizmişdi?
Uzaktan gördüğü tanıdık kız silüeti, aklındakı tüm düşüncelerin yok olmasına, sadece kalbinin normal halinden daha hızlı çarpmasına neden oldu.
Kan dolaşımı hızlanırken, yüzündeki untangaç gülümseme ve kızarmış yanakları onu yeniden hayata getirmiş gibi görünüyordu.Adımları hızlandırıp, hayranlıkla dökülen kiraz çiçeklerine bakan kızın yanına ilerledi.
Kız kafasını adım seslerinin geldiği yöne çevirdiğinde gördüğü kişiyle gülümsemesi büyüdü.Yüzünde hissettiği sıcaklıkla kafasını aşağı eğdi.
Elinde hissettiği sıcaklıkla, kafasını yukarı kaldırdı.Birden bedeni karşıya doğru çekildiğinde ne olduğunu anlamadı.Anladığında o da kollarını çocuğun beline doladı.
Çocuğun kalbinin sesini duydu.İlk defa, belki de son defa...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sakura |texting|
Historia Corta"Gözlerin bana ilkbaharda düşen sakura çiçeklerini anımsatıyor."