Z pamiętnika sadystki

31.12.2016~01.01.2017

Drogi pamiętniku dziś jest Sylwester. Od rana robię to co każda ''normalna'' nastolatka. Chyba mogę nazwać się nią? Prawda? Po zrobieniu tych błahych czynności. Postanowiłam pojechać po coś na ząb i do picia na wieczór. Taaa, w tym roku na mnie wypadło, że musiałam organizować domówkę. Wszyscy myślą, że psychopaci są najczęściej introwertykami i żyją w jakiejś melinie w lesie... Kocham te stereotypy.

Po zakupach wysprzątałam całe mieszkanie na cycuś glancuś, z podłogi wręcz można było jeść. Zrobiłam również jakieś banalne bananowe przekąski, porozstawiałam ozdoby i położyłam na stole kubeczki, a obok nich różnego rodzaju picia. Zanim przyszli goście postanowiłam się wyszykować. Nie przepadam za sukienkami, dlatego ubrałam moje cudowne, czarne jeansy z dziurami na kolanach, bluzkę hiszpankę (oczywiście czarna) i związałam włosy w rozwalonego koka. Na co dzień się nie maluję, ale dzisiaj naszła mnie ochota by ''zaszaleć''. Rysując chyba z 20 raz kreskę eyelinerem nad prawym okiem w końcu nie wytrzymałam i postanowiłam, że będzie to ostatni raz. Wreszcie gdy skończyłam zauważyłam, że Princessa (mój koteczek słodziutki i kochaniutki, rasy brytyjskiej) skupkała mi się na wycieraczce, dosłownie gdy zadzwonił dzwonek do drzwi. W myślach przeleciało mi jedno z niecenzuralnych słów. Szybko posprzątałam i otworzyłam drzwi. Znajomi powoli się zbierali. Gdy wszyscy przybyli zabawę, wiadomo troszkę alkoholu było. Nie przepadam za wódką ani piwem, więc zadowoliłam się czerwonym, wytrawnym winem. Około 23.30 wzięłam ciebie, e-fajkę (tak: palę, lecz tylko zerówki) i poszłam na dach mojego wieżowca. Nikt nawet nie zauważył jak wyszłam. Zbliża się 24, zaciągnęłam się dymem z fajki oraz zaczęłam oglądać pokaz fajerwerków. Było pięknie...

Dochodziła 3 nad ranem. Wszyscy się zbierali do domów. Chyba z 10 Uber'owskich taksówek stało pod moim wieżowcem. Większość z moich znajomych na pewno dzisiejszy dzień spędzą w łóżku z mocnym kacem. Ja postanowiłam iść do mojej pierwszej ofiary w tym nowym roku...

Gdy wszyscy już wyszli poszłam do piwnicy po mój strój. Opiszę Ci go, pamiętniczku. No więc ubieram przeważnie peruki i za pomocą makijażu zmieniam kolor skóry, a jak mi się chce to zakładam soczewki. Za to mój ubiór wygląda następująco: skórzane rękawiczki, zwykłe, czarne leginsy i zwykły czarny golf, na to ubieram jeszcze bluzę z kapturem, a prawie zapomniałam zakładam zawsze na twarz chustkę~protect. Powinnam wyjaśnić dlaczego tak się ubieram? No więc wszystko przylega do ciała, więc pod paznokciami mojej ofiary nie będzie można znaleźć mojej skóry, rękawiczki~odciski palców, zmiana wyglądu~ewentualne kamery oraz świadkowie. Alex mówi, że przesadzam, ale wolę zawsze być ubezpieczona.

Boję się o moje bezpieczeństwo (troszkę taka paranoja), dlatego posiadam domek na wsi (odziedziczyłam go po mojej ciotce) oraz nauczyłam się szyfrować adresy IP, bardzo chcę podziękować Martinonowi, który ma anielską cierpliwość i umie godzinami tłumaczyć wszystko takiej amebie, jak ja. Kiedyś Ci powiem dlaczego jest mi potrzebne szyfrowanie.

Może przejdę do tego po co,kogo, jak i gdzie zabiłam. Śledziłam go już od 2 tygodni. On: były żołnierz, ojciec już dorosłego syna (mniej więcej w moim wieku), oskarżony o pedofilię, uniewinniony, najprawdopodobniej przekupił odpowiednie osoby. Wiedziałam, że idzie na imprezę Sylwestrową. Nawet wiedziałam o której wróci, kocham ludzi za to jakimi są idiotami. Chociaż zapewne nie wiedział, że ta słodziutka studentka w metrze stojąca za nim może czytać jego SMSy. Zabiłam go, ponieważ zabójcy też muszą na kimś ćwiczyć, a on nadawał się idealnie. Nie chcę opisywać jak go zabiłam lecz powiem tyle: pistolet ASG GG MK23~nie lubię brudzić sobie rączek.

Mam dość, chciałabym opisać jeszcze troszkę, ale już zasypiam.

Dla Ciebie mój drogi pamiętniku: Twoja Rose