زخمی دارم روی رگ افکارم
هفت میلی‌متری
نه آنقدر عمیق که پرواز کنم
نه آنقدر سطحی که نفس بکشم.
ریشه می‌دواند در جایی فراتر از تنم
روی شوره‌زارِ دفتری که دیدگانم بر آن می‌بارند،
رشد می‌کند
درخت می‌شود
واژه میوه می‌دهد
شعر نه!
نامه می‌شود،
برای تو
که تیغ را محکم نکشیدی…
YOU ARE READING
چند شعر قدیمی
Poetryعنوان گویاست. چند نوشته قدیمی رو جمع آوری کردم... و هر چی تو دفترم یافت بشه می‌زنم به ادامش :')
