"O M G!! Shawn!! Can I take a selfie with you?" Een meisje rent gillend op Shawn af. Ik rol mijn ogen, hoe dramatisch kun je zijn?
"Yeah sure, but not to long, I have to go" antwoordt Shawn. Hij neemt snel een paar selfies met het meisje en pakt mijn arm vast. "Let's go, before other people notice me" Ik knik en loop snel achter hem aan. Ondertussen heeft Shawn zijn capuchon opgedaan en heeft er een behoorlijk tempo inzitten. Met moeite houdt ik hem bij. "Can you walk a little slower?"Vraag ik zachtjes. Ik hoor Shawn grinniken en hij begint iets langzamer te lopen. Zodra we buiten staan, zie ik dat de zon is gaan schijnen. Ook is het een stuk minder koud dan in Nederland. "That's our car. You wanna sit in the front?" Ik zie Shawn wijzen naar een zwarte Range Rover. Holy koe, dat meen je toch niet? "Oh.. yeah. Hell yeah I want to be in the front!" Roep ik lachend en ik ren naar de auto toe. Shawn haalt me in en zet mijn koffer in de achterbak. In de auto zelf zitten mijn ouders en echte ouders al. Dat wordt proppen voor Shawn. Ik loop om de auto heen en ga voorin zitten.
Na een rit van een half uurtje wordt de auto stop gezet voor een gigantische villa. Ik zie een groot zwembad en een tennisbaan die erbij horen. Mijn mond valt open van verbazing. "What's wrong, you don't like it?" Vraagt mijn echte moeder bezorgd. "No,no, I'm just amazed by the house. It's so big!" Opeens komt er een vlaag van verdriet binnen. Vroeger konden ze mij nieteens houden omdat ze niet genoeg ruimte hadden, terwijl ze nu een heel weeshuis in hun villa kunnen laten slapen. Er vormt zich een brok in mijn keel. Snel probeer ik het weg te slikken. Ze hebben mij uiteindelijk weer 'teruggevraagd' dus ze geven wel om me. Toch?
Shawn opent de deur voor me en ik stap de auto uit. "Are alright?" "Yeah, just a little overwhelmed by everything." Shawn knikt en zegt dat hij het wel begrijpt.
Shawn geeft mij een rondleiding door het huis. Ook wijst hij mij een kamer aan waar ik kan verblijven. De kamer heeft een huge hemelbed en er staat een witte kledingkast. Ook staat er een bureau en hangt er een gitaar aan de muur. Hoe kan het ook anders. "Oh, it's so perfect! Thanks!" zeg ik tegen Shawn terwijl ik mij omdraai. Ik schrik een beetje als ik Shawn's gezicht zie. Er is verdriet in zijn ogen te lezen. "What's wrong? Did I say something stupid?" Ik loop op hem af en trek hem in een knuffel. "I just wish that you never had to go away from us. I never stopped thinking about you. My parents still have the pictures of us. We were inseparable. I want to spent the next few days with you, so we can catch up with all the lost time." Ik knik en laat hem los. Van beneden klinkt een stem die zegt dat we eventjes naar beneden moeten komen. Stilletjes verlaten we 'mijn' kamer en lopen we naar beneden.
Als we beneden in de hal staan, zegt mijn vader dat mijn moeder en hij weggaan, weer terug naar Nederland omdat Chantal daar nog is en ze haar niet te lang alleen willen laten omdat ze een echte pubertiener is. Stiekem vindt ik het fijn om eventjes alleen met mijn echte familie te zijn, maar aan de andere kant ben ik ook hartstikke bang. Wat als ze me helemaal niet goed genoeg vinden om hier te blijven? Zij zijn zo anders dan dat ik ben. En ze zijn rijk.
"Oke, isgoed. " Zeg ik en ik neem afscheid van ze. Na een paar tranen van mijn moeder stappen ze in de auto met mijn echte ouders en gaan ze naar het vliegveld. Nu zijn alleen Shawn en ik over in de grote villa.
"So, what you wanna do?" Vraagt Shawn aan mij. "I don't know. Is there something fun to do?" Shawn knikt en zegt dat er in het centrum behalve een hele grote mall, ook een soort festival is waar we wel eventjes kunnen gaan kijken. We besluiten om er een kijkje te gaan nemen. Met de auto zijn we binnen een kwartiertje in de mall.
Aangekomen in de mall, kijk ik mijn ogen uit. Wauw! Het is hier zo groot en zo anders dan in Nederland! Overal zie ik grote kledingwinkels. "You want to go inside?" Vraagt Shawn en hij wijst naar een winkel. "Yeah, sure!" Glimlach ik en ik huppel naar de winkel. Shawn lacht en al snel huppelt hij ook naar de winkel. Als we binnen staan, zie ik allemaal kleding hangen. Binnen een paar seconden ben ik helemaal in de ban en heb ik al een paar kledingstukken in mijn maat aan mijn arm hangen om te passen. Nadat ik de hele winkel heb doorgepluist, ga ik opzoek naar Shawn die ook hier ergens in de winkel moet zijn. "Looking for me?" Hoor ik een bekende stem vragen. "Actually, yes. Is there a fitting room?" Shawn wijst me de weg naar een pashokje.
Na een paar minuten hoor ik Shawn zeggen: "Have you already something on?" "Yeah, but I'm not sure about it." "Why aren't you showing it to me? I reckon that's why people go shopping together, to ask their opinions?" Ik lach en kom het hokje uit. Ik heb een donkerrood shirtje aan met witte shorts. "That looks so amazing on you! Why are you doubting about it?""I'm not sure if this shirt is my colour or not. Normally I don't wear bright colours" Zeg ik een beetje beschaamd. Ik pluk aan de shorts. Die neem ik wel mee aangezien het hier een stuk warmer is en ik nou niet echt veel kleding mee heb genomen. "Just buy it. It looks good on you" Shawn geeft me een knipoog.
Na een tijdje geaarzeld te hebben, neem ik toch ook het shirtje mee. Ook koop ik nog een jurkje en jumpsuit. Net wanneer ik bij de kassa mijn creditcard tevoorschijn wilt halen, legt Shawn al geld op de toonbank neer. Ik kijk hem fronsend aan. "A present for you. Don't look that mad at me, I''m just being nice to you."
-------------------------------------------------------------------
SORRYSORRYSORRYKNORRIE voor echt 10000 weken niet uploaden ofzo. Had het best wel druk met school (examens joepie) maar heb gelukkig mijn diploma cum laude binnen :)) Vanaf nu wil ik echt veel meer gaan schrijven. Duusss... hopelijk lees je lekker mee! Ohja, en vergeet alsjeblieft niet te stemmen aka, vote on me :) Thanks! XX
JE LEEST
My real brother Shawn
FanfictionZodra Yvonne 15 word, willen haar ouders haar iets belangrijks vertellen. Yvonne denkt dat het gewoon een verassing is voor haar verjaardag. Maar haar ouders blijken niet haar echte ouders te zijn. Yvonne schrikt als ze hoort dat haar echte ouders n...