Bu hayatta her şey yaşayabilirsiniz ; acı, mutluluk , çaresizlik.... Ama yaslayacak bir omzun vardır her zaman. O omuzda saatlerce ağlarsın. Benim ise ağlayacak ne omuz ne de sığınacak bir evim vardı....
Zaten bu hayata 1-0 yenik başlamamış mıydım? Daha annemi doğarken kaybetmiştim. Babamı ise geçen yıl kalp krizinden.... Şimdi ise yepyeni bir şehirde kendime beyaz bir sayfa açmaya çalışıyorum.
Bu arada adım Işıl. 17 yaşındayım. Adımı çok seviyorum çünkü annem koymuş ismimi . Artık Işıl Atar olarak güzel bir hayata başlamalıdım ve annem ve babamı gururlandırmalıydım
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARA SEVDAM
ChickLitBu hayat çok acımasızdı. Hayat senden sevdiklerini, hayellerini , alır ama geri vermezdi , bencildir. " Yeter artık bu sefer ben de mutlu olucak " desemde geceleri hep ağlar ne kadar çaresiz olduğum gün yüzüne çıkardı. Bütün umutlarım yok olurdu bi...
