Arkadaşlar biliyorum sizi çok beklettim sözde sınavlar bittikten sonra dönecektim ama bir türlü gelemedim o yüzden hepinizden çok özür dilerim.
^Umarım daha çok sık gelirim bundan sonra^ Bu arada ben şiirime başlık bulamadım eğer siz bulursanız benimle paylaşırsanız çok sevinirim. İyi okumalar..!
Hatırlıyor musun sevgilim?
Bir buluşmamızda bana gidiyorum demiştin.
Ben ise şaşırıp kalmıştım.
Niye gidiyorsun? demeyi bırak, gitme demeyi bile becerememiştim.
Sen gitmiş, ben ise bitmiştim.
Kalp ağrısı nasıl bir şeymiş o gün anladım.
Ama herkes o ağrının adını yanlış biliyormuş.
Kalp ağrısı değil aşk ağrısıymış,
Ve bunu da çeken bilirmiş.
En kötüsü de gitmen değil, benim nefes alamıyor olmammış.
Söylesene şimdi kim daha çok sevmiş?
Giden mi yoksa kal diyemeyen mi?
Ben söyleyeyim.
Kal diyemeyen daha çok sevmiştir.
Niye biliyor musun?
Çünkü; gözler sözlerin aynasıdır.
Dil susar, kalp susmaz.
Kalp susar, bu sefer de gözler konuşur.
Gitme, kal benimle diye bağırır o gözler ama gitmeye karar vermiş bir insan bunun ne demek olduğunu anlayamaz bile.
Ben senle her şeye varken, ölüme bile hazırken sen...
Sen, gitmeyi seçtin.
Söyle şimdi ben sana nasıl kal diyeyim?
Nasıl gitme, gidersen nefessiz kalırım diyeceğim?
Seven adam bilmez mi bunları...
Giderse sevdiği ölür, nefes alamaz,
Solar gider...
Bilmez mi bunları?
Bilmez mi o kız onu çok sevdi.
Ve senden de onu çok sevmeni bekledi.
Peki sevgili gitmek mi istiyorsun, git o zaman.
Git, ama bir daha hiç geri gelme.
Umarım sende bir gün terk edilmek duygusunu iliklerine kadar yaşarsın.
Ve işte o zaman beni anlarsın.
Hoşçakal sevgilim,
Hoşgeldin nefesim,
Sen gittin ben nefes almaya başladım.
Çünkü; beni hiç sevmemiş bir adam için ağlayacak kadar aciz bir kadın değilim.
O yüzden -HOŞGELDİN NEFESİM..!-
HOŞGELDİN...
Beni sabırla beklediğinizi için teşekkür ederim.
