Chapter 1: He's back

3 0 0
                                    


Dame's POV

"Hoy tulaley ka na naman?"nagulat naman ako ng may biglang humawak sa balikat ko.

"Naman bakla! papatayin mo ba ako sa gulat?"sigaw ko sa kanya.

"Ay sorry na madame, eh kasi kanina ka pa tulaley eh. peace na tayo madame."sabay peace sign.

kanina pa pala ako tulala, naiisip ko na naman kasi siya eh. hayss

"Hay nakong bakla ka."Yan nalang nasabi ko.

Ako nga pala si Dame Kate Chin, 21 years old half filipino, half Chinese and Bristih.
My mom is filipina and half British and my dad is pure chinese. Kaya hindi ganun ka singkit ang mata ko natural lang ang laki hindi gaya ng daddy ko parang laging nakapikit sa sobrang singkit ng mata maiisip mo talagang Chinese siya. sshhh wag kayo maingay sa daddy ko huh, strict pa naman yon.

Isa akong  Nurse at kasama ko itong bakla sa trabaho, he's name is Kiro Shasusi Pure Japanese, pero marunong siya'ng mag tagalog kasi matagal-tagal narin siya naninirahan didto sa philippinas.

He's gay, pero hindi siya tulad ng ibang bakla na nagsusuot ng pangbabaeng damit o di kaya girly kong manamit, siya kasi kong hindi mo siya masyadong kilala maiisip mo talagang lalaki siya.

He's handsome i admit, kong hindi lang to bakla matagal ko na siguro tong nililigawan kaso hanap kasi nito yong hotdog din. Haha

Minsan nga pag magkasama kaming dalawa napagkalmalan pa kaming mag jowa. tapos ang lola niyo makaarte pang parang masusuka pag may naririnig siyang may nagsasabi non.

Naging kaibigan ko lang siya nong mag trabaho ako bilang nurse at nakakilala ko naman siya. mabait naman ang baklang to at masayahin.

"Madame alam mo ba may pasyente ako kanina ang gwapo ng lalaking kasama niya ehh."Talagang bakla to. nakakasuka talaga ako pag nakikita ko siyang kinikilig.

"Tapos nilalandi mo na naman?"Lunch time na kaya nakapag usap kami ngayon. nasa canteen kami ngayon.

"ay graveh ka naman madame, hindi ba pwede naka choosy on ako kanina? alam mo na, kahit nanatempt talaga siya at sobrang matshu pa."Si kiro siya yong tipong lalaking-laki kong magsalita kaya hindi ko talaga mapigilan kilibutan sa mga sinasabi niya.

"Oo nalang. oh anong oras naba, may sesyon pa ako mamayang 1pm."Sabi ko. 12:45 na pala.

"Anong oras out mo?"

"7:30 out ko, duty naman ako sa umaga mga 10'oclock."Sabi ko.

"ang hirap talaga mag nurse  ano?"Hindi kasi ganun kadali bilang isang nurse. minsan nakakapagod din pero kailangan talagang pumasok sa trabaho kahit hindi mo naman oras sa trabaho.

"ganun talaga yon ang ginusto natin eh."Gusto ko talagang mag Nurse yon kasi ang pangarap ko pero ngayon nag tra-traning pa lang ako.

"Unga eh, kaya fighting lang tayo madame. Haha"Pagkatapos namin mag kuwentuhan umalis na din kami don.

Pagka-out ko sa trabaho nag paalam narin ako kay kiro na mauna na akong uuwi, 10pm pa kasi out niya.

"Oh ano mauna na ako sayo bakla."Paalam ko kay kiro.

"Sige madame, ingat."Tumango lang ako bago sumakay sa kotse ko.

Pagkarating ko sa condo ko dumiretso na ako sa kwarto, nag palit lang ako ng damit at humiga na sa kama ko sobrang pagod na talaga ako. 

pinikit ko na mga mata ko at nakatulog narin ako kaagad.

KAumagahan 9'oclock narin akong nagising kaya naligo at nag handa narin ako para pumasok na sa trabaho.

pagkapasok ko pa lang sa loob ng hospital. napatigil ako sa paglalakad at napako sa kinatatayuan ko.

totoo ba tong nakikita ko? talaga bang nakikita ko siya ngayon? hindi ba ko nanaginip?

"Bryle..."Sambit ko sa pangalan niya. as if maririnig niya ako, kausap niya ang kasamahan ko sa trabaho sa desk may tinatanong yata.

He's back..

"Aray.."napa-aray naman ako ng may bumangga sakin.

"I'm sorry miss. nagmamadali kasi ako eh, pasensya na."Bryle-- nakatitig lang ako sa mukha niya hindi ko din napansin na nakaalis narin pala siya.

Bat parang hindi niya na ako kilala? or hindi lang talaga niya ako napansin?

------
#please don't forget to vote and comment.

My Fiance Where stories live. Discover now