Ulaşın telefonu çalar. -Alo? Özür dilerim geciktim ama ben hemen gel.. -Gerek kalmadı Ulaş bey. Biz başka bir oyuncuyla anlaştık bile. -Peki. Tamam. Hayal: Ne oldu? Ulaş: Benim yerime başkasını almışlar! Mutlu musun?! Oldu mu?! Bir düşün artık yakamdan ya! Hayal: Ben çok üzgünüm..Özür di... Daha sözünü bile bitiremeden tam yere serilecekken Ulaş Hayal'i tutar. Ulaş: Iyi misin? Benim yüzümden...Hemen hastaneye gidelim.. Hayal: Hayır, hastane olmaz. Yani önemli bir şey değil ondan. Seninle alakası yok yorgunluktan her halde. Ulaş: Ama böyle olmaz.. Hayal: Tamam o zaman beni sessiz bir yerlere götür. Ulaş: Nereye?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hayal: Kendimi her kötü hissettiğimde buraya gelirim. Ulaş: Burası çok güzel...Huzurlu... Hayal: Sessiz, sakin, gürültüsüz. Ulaş: Ben...Özür dilerim...Az önce söylediklerim için...Biraz sinirlerim bozuktu da. Hayal: Önemli değil. Ben özür dilerim, benim yüzümden işinden oldun. Ulaş: Önemsiz bir şeydi zaten, boş ver........... Eeee..? Tanışmayacak mıyız? Hayal: Hayal ben. Ulaş: Ismin çok güzelmiş...Ulaş ben de. Hayal: Memnun oldum Ulaş bey. Ulaş: Bir şey sora bilir miyim? Hayal: Sor. Ulaş: Az önce dedin ya hani, yıllardır seni bekliyorum diye, neyi kast ettin? Hayal gülümseyerek: Ben tam 5 yıldır sana aşığım. Sen benim imkansızımsın. Ulaş donup kalır. Ulaş: Ben artık gitsem iyi olur. Hayal: Neden korkuyorsun? Az cesaretli ol. Ulaş: Ne korkması ya? Neden korkacakmışım? Hayal: Benim sana alışmamdan mı korkuyorsun, yoksa senin bana alışmandan mı? Ulaş: Hiç birinden! Hayal: O zaman ne bu kaçma hevesi Ulaş bey? Ulaş: Kimseden kaçtığım yok benim. Ömrümün sonuna kadar seninle kalacak değilim ya. Hayal: İyi fikirmiş aslında. (Kahkaha atmaya başlar) Ulaş şaşkın şaşkın bakar. Hayal: Tamam, tamam şaka yaptım. Ya tamam, şaka dedik ya. Ne bakıyorsun bön bön? Ulaş: Tövbe tövbe. Hayal: Bir oyuna var mısın? Ulaş: Ne oyunu? Hayal: Hayale ne kadar katlanabilirsin oyunu! Ulaş: Saçmalamayı kesecek misin? Hayal: Hadi ama! Ne var yani oynasan...Aaa pardon...Beyefendi kaçıyordu dimi.. Ulaş: Tamam lan, hiç bir yere kaçmıyorum- eeee-yani gitmiyorum. Bakalım sen bana ne kadar katlanabileceksin? Hayal kocaman gülümseyerek: Bu çok kolay ki! Ne zaman nefes almayı bırakırsam o zaman! Ulaş yine donup kalır. Hayal: Sen hep böylesin değil mi? Ulaş: Nasıl? Hayal: Böyle işte, narin, kırılgan, hiç kimseyi incitemeyen. Ulaş: Az önce seni incittim ama. Hayal: Kapamadık mı o mevzuyu Çimengöz? Ulaş gülümseyerek: Kapayalım bakalım.
Birlikte güneşin batışını seyrederler.
Ulaş: Hiç sıkılmadın mı? Hayal: Neden? Ulaş: İmkansızı beklerken. Hayal: Sen öyle güzel imkansızsın ki, beklemekte,özlemekte muazzam.
