Η καινούργια [BOOK 1] |completed|

Κεφάλαιο 31

*Baekhyun's POV*

Όσο έβλεπα τηλεόραση με την 'γυναίκα' μου παρατήρησα πως την είχε πάρει ο ύπνος.
Τώρα είναι η ευκαιρία σου
σκέφτηκα, αλλά άλλαξα γνώμη γιατί είναι νωρίς ακόμα.

Έτσι σαν καλός σύζυγος που είμαι την μετέφερα σε στυλ νύφης στο δωμάτιό μας και την άφησα να κοιμηθεί. Στο μεταξύ εγώ κατέβηκα στην κουζίνα για να φάω κάτι όταν το κινητό μου άρχισε να χτυπάει.
Ποιός είναι τέτοια ώρα?!

Κοίταξα την οθόνη του κινητού μου και έφραφε {Απόρρητος Αριθμός}. Στην αρχή πήγα να το αφήσω αλλά το σήκωσα. Είχα περιέργεια.

*στο τηλέφωνο*
Εγώ: "Παρακαλώ?"
??: "Έλα αμέσως στο παρκάκι απέξω από το σπίτι σου"

Ήταν το μόνο που είπε και έκλεισε το κινητό. Η φωνή μου φάνηκε αρκετά γνώριμη αλλά δεν μπορούσα να καταλάβω ποιός ήταν.

Έβαλα τα παπούτσια μου, πήρα τα κλειδιά του σπιτιού, το κινητό μου και πήγα στο απέναντι παρκάκι. Εκεί βρισκόταν ένας άνδρας με κουκούλα με αποτέλεσμα να μην μπορώ να καταλάβω ποιός είναι αφού είχε και σκοτάδι.

*Jungkook's POV*

Είχα σκοπό να μιλήσω με τον Baekhyun για να τον προειδοποιείσω. Δεν θα το άφηνα έτσι. Περίμενα να πάει 00:00 αφού τέτοια ώρα κοιμάται η Y/N και πήρα τηλέφωνο τον Baekhyun να έρθει να με βρει στο πάρκο απέναντι από το σπίτι που μένει με την Y/N. Μην με ρωτήσετε πως το βρήκα. Όποιος ενδιαφέρεται μαθαίνει.

[...]

Αφού έφτασα έβαλα την κουκούλα μου για να μην με αναγνωρίσει από μακρυά και τον περίμενα.

* Baekhyun's POV*

Όσο πλησίαζα τόσο πιο καθαρά έβλεπα το πρόσωπό του.

Δεν άλλαξε καθόλου. Πάντα πιο όμορφος από εμένα, πάντα πιο ψηλός. Βλέπετε ήταν ο αγαπημένος γιός της οικογένειας. Εμένα απλά μου συμπεριφερόντουσαν σαν έναν ξένο. Όταν τελείωσα το σχολείο βρήκα ευκαιρία και έδωσα audition στην SM. Όταν επιτέλους πέρασα εξαφανίστηκα από την ζωή τους.

Εγω: "Τι κάνεις εσύ εδώ?"

Ήταν ο αδελφός μου ο Jungkook. Έχω να τον δω από κοντά αρκετό καιρό. Οι μόνες επαφές που έχουμε πλέον είναι μόνο στα βραβεία που πηγαίνουμε όλα τα kgroups και αυτο μόνο από μακρυά ή από μια μεγάλη οθόνη όταν τραγουδάει με το γκρουπ του.

Jungkook: "Δεν θα πω πολλά. Απλά πρόσεχε. Άμα την πληγώσεις θα γίνει χαμός"

Εγώ: "Νομίζεις πως με νοιάζει αν θα πληγωθεί η κοπέλα? Αυτό που έκανες εσύ είναι ασυγχώρητο."

Jungkook: "Και θεωρείς πως έτσι θα πάρεις εκδίκηση και θα λυθούν όλα? Εξάλλου σου είχα εξηγήσει πως το ήθελε η παραγωγή"

Εγώ: "Θέλω να νιώσεις όπως ένιωσα εγώ. Καληνύχτα δεν θα ασχοληθώ άλλο μαζί σου"

Είπα, γύρισα την πλάτη μου και ξεκίνησα για το σπίτι όταν με έπιασε από το μπουφάν και με γύρισε προς το μέρος του.

*Jungkook's POV*

Τα νεύρα μου είχαν φτάσει στα ύψη. Το μόνο που ήθελα εκείνη την στιγμή ήταν να τον σαπίσω στο ξύλο. Εντάξει δεν λέω, αδελφός μου είναι αλλά όλο αυτό το κάνει επίτηδες και μου τη σπάει.

Χωρίς να σκεφτώ τίποτα άλλο τον άρπαξα από το μπουφάν και άρχισα να τον βαράω στο πρόσωπο. Εκείνος ανταπέδωσε δίνοντας μου μια μπουνιά στην κοιλιά με αποτέλεσμα να πέσω κάτω. Σηκώθηκα και άρχισα να τον βαράω παντού. Δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτα και το σώμα μου λειτουργούσε πλέον μόνο του.

Το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι είναι τον Baekhyun να με χτυπάει μια τελευταία φορά στα πλευρά και όλα να γίνονται μαύρα.