~Broken Souls~ Greek

.Amelia Black.

Έτρεχα μέσα στο ολοσκότεινο δάσος , πρωσπαθόντας να φτάσω στο ξέφωτο , ξαφνικά κάποιος φωναζει βοήθεια γυρνάω και βλέπω τον αδερφό μου να σφαδάζει απο τους πόνους , πάω να τον βοηθήσω αλλά λάτι μου κρατάει τα χέρια . Ο αδερφός μου σιγά σιγά κλείνει τα μάτια του και εγώ ουρλιάζω ενα όχι.

Ξαφνικά ξύπνησα , λουσμένη στον ιδρώτα όπως τα τελευταία τρια χρόνια. Απο τότε που έφυγαν δύο σημαντικοί άνθρωποι απο την ζωή μου ... Εξαιτείας μου ...

Η ώρα 5 το πρωί , δεν αντέχω άλλο εδω μέσα σηκώνομαι , ντύνομαι παίρνω την σχολική μου τσάντα και φεύγω ... Μόλις φτάνω στον δρόμο φοράω την κουκούλα μου και τα ακουστικά μου και κατευθύνομαι προς το δασάκι που βρίσκεται το σπίτι μας .

Καθώς περπατούσα στο δασάκι συλλογιζόμουν τι έχουν συμβεί όλα αυτά τα χρόνια . Λοιπόν , εγώ είμαι η Αμέλια Μπλάκ , ο πατέρας μου έχει εκατοντάδες επιχειρήσεις , έχει  λευτά για να φάνε οι κότες και να γεννάνε χρυσά αυγά μετά . Πιστεύει πως εάν μου αγοράζει πανάκριβα πράγματα θα ξεχαστώ απο το συμβάν που έγινε .

Flashback 3 χρόνια πρίν.

"Έλα ρε μαμά , σε παράκαλώ πήγαινέ μας στο λουνα παρκ, έλά " την παρακάλεσα να πάει εμένα και τον 5χρονο αδερφό μας στο λούνα πάρκ.

"Εντάξει , ετοιμαστείται , αλλά να ξέρεται οτι θα έρθουμε πιο νωρίς γιατί θα έρθει να σας πάρει ο πατέρας σας για το σκ "  Μας είπε η μητέρα μας . Ο γονείς μου έχουν χωρίσει εδώ και δύο χρόνια . Έτσι εμείς μένουμε με την μητέρα μας .

... "Ελα ρε μαμά ας κάνουμε λίγο ακόμη "

"Άλλη φορά αγάπη μου , περιμένει ο μπαμπάς " Μου εξήγησε καθώς κατευθηνόμασταν στο αυτοκίνητο . Μπήκαμε μέσα και ξεκινίσαμε . Η μαμά μας έβαλε  το ράδιο και αρχίσαμε να σιγοτραγουδάμε . Ξαφνικά είδαμε ένα αυτοκίνητο να μας πλησιάζει με τεράστια ταχύτητα. Η μαμά μου κόρναρε αλλά αυτό δεν σταμάταγε ... Έτσι αυτό έπεσε πάνω μας . Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα το αμάξι είχε αναποδογυρίσει και μετά όλα μαύρα ... Ξύπνησα σε ένα νοσοκομείο , εκεί μου ειπαν οτι η μητέρα μου και ο αδερφός μου δεν τα κατάφεραν . Ετσι απο τότε ζω με τον πατέρα μου ...

End of flashback'

Χωρίς να το καταλάβω έφτασα στην άκρη του γκρεμού και έκατσα . Δυνάμωσα τη μουσική και περίμενα πότε θα πάει 8 για να πάω σχολείο .

Μετά απο λίγα λεπτά ένοιωσα μια παρουσία δίπλα μου ανοιξα τα μάτια μου και γύρισα το κεφάλι μου προς τα εκεί , οπου καθόταν ένα αγόρι κοιτάζοντας με τα γαλάζια σαν θάλασσα ματια του το κενό. Όταν αντιλήφθηκε οτι τον κοιτάω γύρισε το βλέμμα του προς εμένα.