~Broken Souls~ Greek

■Παράξενες Συναντήσεις■

Σήμερα ευτυχώς ξύπνησα χωρίς κανέναν εφιάλτη. Έτσι ήπια λίγο νερό και σηκώθηκα να να ετοιμαστώ για το σχολείο . Μάζεψα τα βιβλία μου , φόρεσα ένα μαύρο τζίν και μια άσπρη μπλούζα . Κατέβηκα κάτω να πάρω πρωινό , όπως πάντα μόνη , ο πατέρας μου μάλλον θα είναι στην δουλεία . Έφαγα , σηκώθηκα και πήγα στο γκαράζ , να πάρω ένα απο τα αυτοκινητά μας γιατί δεν θελω να με πηγαίνει ο σοφέρ στο σχολείο ούτε έχω όρεξη να περπατήσω . Τελικά πήρα μια μαύρη BMW , μπήκα μέσα και ξεκίνησα για το σχολείο . Όταν έφτασα την πάρκαρα έξω και πήγα μέσα να βρώ την παρέα μας , αλλά καθώς τους αναζητούσα χτύπησε το κουδούνι , γαμώ , ποιός κάνει τώρα με την κολόγρια .

Μπήκαμε μέσα στην τάξη , τα παιδιά ακόμα δεν τα είδα αφου είναι στα άλλα τμήματα , αλλά είδα τον Κρις . Μόλις με είδε μου χαμογέλασε , με καλημέρισε και κάθησε στο θρανίο , ενώ η σκατόγρια μπήκε μέσα και άρχισε να παραδίδει μάθημα , οκ μπορεί να είμαι απο τους καλήτερους μαθητές αλλά το σχολείο δεν το αντέχω .

...

Ούτε κατάλαβα πότε πέρασαν οι ώρες και ευτυχώς  σχολάσαμε τώρα είμαι στο αυτοκινητό μου και οδηγό προς το σπίτι ...

Καθώς μπαίνω στο σπίτι μου μια υπέροχη ιδέα έρχεται στο μυαλό μου , ΤΑΧΎΤΗΤΑ , αυτό,  ίσως έτσι να απαλήνω το πόνο μου για αυτούς , όπως εκανα παλιά έπαιρνα μια απο τις lamborghini μας και έτρεχα σε έναν χωματόδρομο οπού απαγορευόταν η είσοδος.

Πηγαίνω στην κουζίνα , ανοίγω το ψυγείο , παίρνω ενα μπουκάλι νερό , καθώς το πίνω βλέπω στο τραπέζι ένα σημείωμα το διαβάζω .

"Αγαπητή Αμέλια , συγνώμη που στο λέω σε ένα γράμμα αλλα θα λειπω όλη την εβδομάδα , θα πάω στην Ιταλία , γιατί προέκυψε ενα σημαντικό θέμα ,

Φιλάκια ,
Ο Μπαμπάς σου .

Τι ? Πως μπόρεσε το ξέχασε αύριο κλείνουν πέντε χρόνια ... και εγώ 18 ...

Τώρα με τα νευρα μου σκοτώνω και άνθρωπο . Θα πήγαινα το απόγευμα στον χωματόδρομο αλλά απο οτι φαίνεται θα πάω τώρα για να ξεδώσω ... Πάω στο γκαράζ , βλέπω τα αυτοκίνητα , χμμμ lambo ή ferrari ? Lamborghini ,  φυσικά μπαίνω μέσα και ξεκινάω για τον προορισμό μου , μετά απο λίγο μπαίνω στον χωματόδρομο και εκεί είναι που το γκαζώνω , πάω με 280 χλμ/ώρα , ευτυχώς ειναι ευθείς δρόμος απο πίσω μου βγαίνουν "καπνοί" απο το χώμα γελάω ικανοποιητήκά , ξανακοιτάω απο προς τα πίσω απο το καθρεφτάκι τους καπνούς αλλά ξαφνικά μέσα απο αυτούς βγαίνει μια μηχανή μεγάλη κυβισμού αφήνω λίγο την ταχύτητα να πέσει και η μηχανή με πλησιάζει αυτός που την καβαλάει μου κάνει νόημα για έναν αγώνα ως τις ράγες δηλαδή ως εκεί οπού τελειωνει ο δρόμος , πατάω την κόρνα σε ένδειξη οτι δέχομαι , θα του έκανα νόημα με το χερι αλλά δεν θα με έβλεπε γιατί ειναι φιμέ τζάμια , τον βλέπω που με προσπερνάει τότε τα παίρνω και γκάζωσα, τώρα εγώ είμαι πρώτη , σιγά , σιγά , φτανω στο τέλος αυτός είναι δίπλα μου , ξαφνικά βλέπω ενα τρένο να βγαίνει απο το τούνελ , βλέπω την μηχανή να ελαττώνει ταχύτητα εγώ όμως δεν το βάζω κάτω , οι ταχύτητες έχουν φτάσει στο τέρμα , είμαι πιο κοντά στο τρενο ...