what does it feels like?

CHAPTER 3

Author's POV

Di parin mawala sa isip ni Morgane ang alaala niya kagabi ng makasalamuha niya si Doktor Leo

Gaga mo talaga Gane.

Dahil narin sa nangyari kagabi ay nakaramdam siya ng hiya tuwing nakikita niya ang pintuan sa kwarto ni Doktor Leo

Napaisip siya. Kaya pala kakaiba yung nararamdaman niya nung makita ang kwarto daw niya.

Kaya pala kulay asul na ang sapin sa higaan nito.

Dahil sa nangyari ay ayaw na niya lumabas pa ng kwarto niya pero yung mga salitang iyon

Baka iba ang ipasok ko sayo

Baka iba ang ipasok ko sayo

Baka...

Paulit-ulit na bunabalik sa isipan niya ang mga salitang iyon

Dahil sa mga salitang iyon ang biglang pumula ang pisngi nito.

Tajinna Gane, wag kang ano jan

Pagsasalita niya sa sarili niya. Dahil sa pag-iisip nakaramdam siya ng gutom

Tumingin siya sa kanyang relo at 8am na pala ng umaga.

Dahil na din sa gutom napagdisyonan niyang maligo muna bago lumabas ng kwarto nito, nakakahiya naman sa mga pagkain kung mapunta ang baho sa pagkain. Baka mapanis agad.

Ilang minuto ang lumipas, at nakatapos na siyang magbihis.

Sando at pajama lang yung suot dahil wala naman siyang pupuntahan

Tinignan niya ang kanyang sarili sa salamin at nag-isip

"Ang ganda ko pala" may pagka-mahangin na sabi ni Gane

"Akala mo lang" isang pamilyar na sigaw ang narinig niya at dahil sa gulat ay napatili siya

"Ah!" Napatalon at tili ito

Tumingin siya sa paligid ang tinignan kung may tao ba.

Pero wala naman ngunit dahil sa pamilyar na boses nito ay nalaman niya na agad kung sino

dali-dali siya tumingin sa bintana at binuksan iyon.

Pero huli na ang lahat dahil pagbukas niya ay doon siya natamaan ng isang bato na hindi gaano ka liit, hindi din gaano kalaki

Dahil sa lakas ng pagkakabato ay nawala ng malay

NAKARANDAM SIYA ng ingay kung saan siya ay nakahiga

"Putangina naman anak, bakit ninyo binato? Malalagot ako ni Sir Gardina!." Sigaw ng iaang lalaki

"Sorry na pa, we didn't mean it. Aksidente lang iyon" pagpapaliwanag ng pamilyar na lalaki na alam niyang si Leo iyon

"At ano nalang ang masasabi ni Don Sancharo? Masisisante ka!" Pag-aalalang sabi ng lalaki

"Di naman ako masisisante" bulong ni Leo pero alam niyang narinig iyon ng lalaking sumisigaw.

Dahil narin sa ingay ay napamulat siya at laking gulat niya nang makita ang mga tauhan nila, katulong, ang ama ni Leo na si Dok Stork o kilala bilang Liandro.

At si Jhon na nakatingin sakanya na naaawa at si Leo na nakatingin sakanya na parang natatawa

"At tumataw kapa? Buwisit" Sabi ni Mister Liandro, at nang bumaling ito sakanya ay laking gulat nalang nito

"Miss, gising ka na pala?" Tanong ni Mister Liandro

Tumingin tingin siya sa paligid at alam niyang nasa kwarto siya

"Ahm opo, actually wala akong maalala" sabi ko habang hinahawak anh akong ulo

Habang hinahawakan niya ang kanyang ulo

Bigla silang nagulat

"Oh diyos ko, sana naman hindi siyang mawalan ng malay o di kayay amnisya na maaring makapahamak sakanya" pagmamakaawa ng mayordoma

Laking gulat niya naman dahil hindi naman amnisya ang ibig niyang sabihin

"No, no. I mean wala na akong maalala nang may tumama na bato sa ulo ko and then I passes out, then charan" pagbibiro ko

"Buti nalang nagawa mo pang imulat ang iyong mga mata." Malamig na sabi ni Leo na ikinatigil niya

Dahil sa pagsalita nito ay..

Naalala niya ang sinabi ni Leo kagani

At Nakalimotan niyang nandito pala ang binata

Itutuloy....