Love Game

Prologue

First day of school nuon ng highschool, Freshman pa ako.

Alam niyo yung feeling na, Pag pasok mo palang sa Gym sa kanya ka lang napatingin. Kay dami-dami ng mga tao nun Pero sakanya lang dumapo yung Mga magandang mata ko. WOAH LANG TALAGA! NAKITA KONA SI TRUE LOVE!

Nuon paman palipat-lipat na ako ng mga school, kasi, Hinahanap ko nga si True love! Alam niyo na, Mas madami ang Mga babae sa buong mundo kaysa sa mga Lalaki! Kaya ako na mismo ang nag hanap kay True love! Kung hindi ako kikilos ngayon baka ma Ubosan ako nuh! Hindi na uso ang mag antay ngayon! Kaya nung nakita ko na si 'True Love' hindi na ako nag pa tumpik-tumpik pa! Niligawan ko agad! Naalala ko pa nun nung, Sinundan ko siya kahit saan, Papunta siya sa Locker room, Nung naka talikud na siya! Niyakap ko siya patalikod, Nagulat siya, Dahan dahan siyang humarap sa akin at Bumilog ang kanyang Brown na mga mata. Sinabihan ko siya ng "Hi Steven! Nabigla ba kita? Nagulat ka ba sa maganda kung Mukha? Ay eto pala! Flowers for you! Fresh na fresh pa yan! Bagong pitas payan sa Garden namin! Steven? Tapos ka naba sa pag titig sa maganda-- STEVEN MY LABS! Bumalik ka dito!" aish! pero tumakbo lang siya. Hindi man lang niya sinabi na gusto niyang mag-laro ng Habol-Habulan!

Sa mga susunod na mga araw parati lang ganun ang mga nangyayari sa tuwing Papunta palang ako, tinatakbuhan na niya ako agad! Para bang nakakita ng multo.

Hanggang sa Nag 3rd year ako, Nangliligaw parin ako sa kanya, Pero ngayon pinapansin na niya ako at sinasabihan na "Itigil muna to, Hanna. Wala kang makukuha sakin kung ipag patuloy mo pa yan." Ang sakit lang ng Puso ko pag sinasabihan niya ako niyan! Pero okay lang atleast pinapansin niya na ako ngayon! After 2 years niyang pag tatakbo pag nakikita ako nag sasalita na siya sakin!

Pinapagalitan pa nga ako ng aking Bestfriend eh! Ou, may bestfriend ako! Sorry naman kung Ngayon ko lang nasabi!

"Hindi ka kasi marunong mag suklay ng Buhok mo kaya ganyan! Tsaka yang mga damit mo oh! Mayaman naman kayo diba? Bakit hindi ka marunong Manamit? Mamulbo ka nga at Lip Gloss! Kaya hindi ka niya na guhustuhan eh" Kaya ayun 2nd year pa lang ako, marunong na ako mag inarte sa katawan. Sinasabihan niya rin ako na "Wala ka ng pag asa dyan Hanna! Marami pang iba dyan! Mas gwapo at Magugustuhan ka pa!" Madali lang sabihin yan nuh! Mahirap kaya gawin!

Isang araw, pinatawag ako nila Mommy at Daddy, Kakarating palang nila Galing France.

"Mom, Dad! I miss you" Sabay Yakap sakanila.

"We miss you too Princess." Sabi ni dad.

"Hanna, Palagi ka daw nag cu-cuting." Sabi ni Mom

"Hindi po ah!"  Patay! Bakit nalaman nila? Pinapagalitan lang ako ni Mom at Dad sa araw na iyon at ipapa LBC ako sa France kasama sila.  Sa luob ng 1week Tambay lang ako sa bahay. Nasami ko na kay Rienna ang nangyari at ang sinabi niya lang "Yan na ang time Hanna, Para makapag Move on kana!"

"Letche ka Rienna! Hindi mo ba ako ma mi-miss?" Sabi ko habang umiiyak

"Mamimiss noh! Pero ito na ang time hanna"

Napa isip ako, at na realize na Ang tanga ko pala. After 1 week umalis kami ng pilipinas, shet! hindi man lang ako nakapag pa alam kay Steven!

*You will only know you love her when you let her go~*

Napagising ang diwa ko nang Biglang tumunog ang Cellphone ko.

Mama's calling

[anak? Naka rating kana ba ng Pilipinas?]

"Yes ma, nandito na ako sa Pilipinas. Grabe! Ang init pa din dito." Sabi ko sabay halakhak

HELLO PHILIPPINES! Im back! After 4 Years!

A/N:

Naguguluhan po ba kayo? Comment po kung Oo.

Sorry po sa mga Typos at Wrong Grammar.

-AB Grace ♥