Mickiewiczu! Gdy to dzieło przeczytałem po raz pierwy,
Istoty tego dramatu nie zrozumiałem,
Lecz i ja w miłosnym cierpieniu się zabłąkałem,
Uczucie do niej duszę mą pali i szarpie za nerwy,
Dziewiąta godzina- miłość i uczucia,
Mówił o teorii "bliźniaczych dusz",
Po śmierci razem, lecz za życia nędzny kurz,
Jej drugim rodzajem zgniję, młody, bez obycia,
Dziesiąta godzina- świeca zgasła,
Rozpacz odrzuca marzenia w cień szkaradny,
Już się mną bawić nie będziesz, "puchu marny",
Na emocje się targam, wtem Bóg anioła nasłał,
Jedenasta godzina- czas przestrogi,
Niech znikną frasunki, proszę o pokutę,
Lecz jej nie będzie, serce na ziemi zakute,
Znikłeś, zniknę i ja..Gustawie mój drogi.
YOU ARE READING
CIERPIENIA MŁODEGO PUSTELNIKA
PoetryWiersz ukazujący mężczyznę, który porównuje siebie i swoje cierpienia do Gustawa z cz.IV Dziadów Adama Mickiewicza. Podmiot liryczny opisuje w nim swój zawód miłosny. Lektura Mickiewicza była inspiracją do napisania wiersza.
