Μεσα στον υπνο μου ακουγα καποιον να λεει το ονομα μου αλλα αμεσως αλλαξα πλευρο και συνεχισα να κοιμαμαι
Ξαφνικα ενοιωσα καποιον να με γυρναει και να με φιλαει σε ολο το προσωπο
Αμεσως ανοιξα τα ματια μου και ειδα τον Αλεξη σε αποσταση αναπνοης απο εμενα
"Επιτελους ρε πεταλουδιτσα.. ξερεις ποση ωρα προσπαθω να σε ξυπνησω?"
"Τι ωρα ειναι?" ρωτησα και ανακαθησα στο κρεβατι
"Οχτω παρα τεταρτο"
"Ωχ θα αργησεις" ειπα και πεταχτηκα απο το κρεβατι για να φυγω
"Εννοεις θα αργησουμε"
"Οχι Αλεξη"
"Πεταλουδιτσα τι εννοεις?"
"Δε θα ερθω σχολειο εγω. Και σταματα να με λες πεταλουδιτσα"
"Κοψε τις μαλακιες και παμε να ετοιμαστεις για να φυγουμε"
"Αλεξη... πφφ δε θελω να παω σε αυτη την κατασταση.. θα με κοροϊδευουν περισσοτερο και.."
"Τι και Βανεσσα?"
"Να.. εσυ χθες.. και δεν θελω.. ναι"
"Πειραζει που δεν καταλαβα τιποτα?" με ρωτησε με ενα γελακι
"Θυμαμαι πως εκανες χθες και σου ξαναλεω οτι δε θελω να μαλωσεις με τους κολλητους σου εξαιτιας μου"
"ΜΗΝ ΞΑΝΑΠΕΙΣ ΚΟΛΛΗΤΟΥΣ ΜΟΥ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΑΛΑΚΕΣ! ΚΟΛΛΗΤΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ Ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΔΥΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΠΑΠΑΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΝΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΟΝΤΑΙ" ειπε φωναζοντας και η αληθεια ειναι οτι τρομαξα και μαζευτηκα σε μια γωνια
"Συγνωμη δεν ηθελα να σε τρομαξω" ξανα ειπε και μου επιασε το χερι
"Μα.." πηγα να διαμαρτυρηθω αλλα δε με αφησε
"Δεν εχει μα! Θα παμε κανονικα στο σχολειο και σου υποσχομαι πως δε θα τολμησει κανενας να πει το οτιδηποτε για σενα"
"Ενταξει" απαντησα επειδη ηξερα πως δεν ειχα αλλη επιλογη "Σε παρακαλω ομως μην κανεις τιποτα στον Πανο και τον Γιαννη"
"Βανεσσα.."
"Στο σχολειο τουλαχιστον" τον διεκοψα πριν αρνηθει για ακομα μια φορα
"Ενταξει.. παμε"
Ο Αλεξης εφυγε απο το δωματιο κι εγω εμεινα για να ντυθω
Εβαλα τα ρουχα που φορουσα την προηγουμενη μερα αφου δεν ειχα κατι αλλο μαζι μου και κατεβηκα στην κουζινα για να βρω τον Αλεξη
ESTÁS LEYENDO
The Bully Of My Life
Novela Juvenil•Δυνατος δεν ειναι αυτος που χτυπαει αλλα αυτος που ποναει και επιβιωνει•
