KIZIL

İlk adım

     İnsan böyle bir durumda ne yapacağını pek bilmez . Aslında çoğu arkadaşım bunu çok iyi yapardı kendi tabirleriyle rahat insanlardı , onların kösele gibi suratları vardı tükürsen suratlarından akardı . Neyseki onlar gibi değildim .

    Cesaretimi toplayıp ilk kelimemi söyledim . "Pardon camı biraz açabilirsiniz ?" ne bekliyodunuz naber bebek dememi mi ? Neyse o narin elleriyle cama uzanıp hafifçe araladı . İşte ne yapacaksam burda yapmalıydım ama o benden önce davrandı .

-Yorgun görünüyorsunuz zor bir gün müydü ?

Evet cevap verebildim kekeleyerek de olsa ;

-E e evet çok sıcak bir gün .

  İşler düşündüğümden çok iyi gidiyordu o kalabalık otobüste onca gürültüye rağmen güzel bir ilişki kurmuştuk . İsmini öğrendiğimde daha çok ısındım ona "Öykü" . Kimbilir belki benim öyküm de o olacaktı . Hem isimlerimizde yakışmıştı . Öykü ve Rüzgar aslında romantik film ismi gibiydi . İnsan işleri yolunda gidince hemen hayal kurmaya başlıyor işte ... Yanındaki teyze otobüsten inince boşalan yeri doldurdum hemen ve kendimden bahsetmeye başlamıştım bile .

     Evet ben Rüzgar çoğu arkadaşıma göre sıkıcı , çelimsiz bir bilgisayar programcısıyım . Herhangi ayırt edici bir özelliğim yok ne bir renkli gözüm ne de süper bir aksanım , aslında tipik bir Ankaralıyım . Beni betimleyen en iyi kelime Asosyal ' dir herhalde . İşkolik evden işe bir tipim anlayacağınız .

     10 dakika kadar hiç durmadan konuştuk ama Öykü ineceği durağa gelmişti o kısa sürede çok şey konuşmuştuk ve telefon numarasınıda almıştım elbette . Hayatımın en iyi otobüs yolculuğuydu şüphesiz . Ama bildiğim tek bir şey vardı yeni tanıştığın birini asla ilk günden arama . Dakikaları sayıp ertesi günü beklemekten başka çarem yoktu.

   İnsan ilk görüşte aşık olabilir mi ? Yoksa bu kısa süreli bir hayranlık mı ? Bunları bilemem ama halimden çok mutluyum şu an ...