Κάθε φορά πέφτεις στο κρεβάτι με ένα "ΑΝ" στο μυαλό σου.
Αν έκανα αυτό...
Αν έλεγα εκείνο...
Αφήνεις τις μέρες, τους μήνες, τα χρόνια να περνάνε και εσύ ακόμα σκέφτεσαι εκείνο το "ΑΝ" που σε κράτησε πίσω. Θυμάσαι στιγμές που ο φόβος σου σε σταμάτησε από το να κάνεις αυτό του πραγματικά ήθελες.
Ίσως εγώ να σκέφτομαι πολλά "ΑΝ" που δεν τόλμησα να ζήσω τις νύχτες πριν με πάρει ο ύπνος. Όμως εσύ; Έσύ πιστεύεις ότι αξίζει να περνάς την ζωή σου βυθισμένος μέσα στα δικά σου "ΑΝ"; Αξίζει να αφήνεις τον φόβο να κρατάει την ευτυχία σου φυλακισμένη μέσα σε στιγμές που δεν τόλμησες να ζήσεις;
Ίσως εγώ να είμαι δειλή, ίσως είσαι και εσύ, όμως η ζωή σου περνάει και εσύ στα αλήθεια πιστεύεις ότι την ζεις έτσι όπως σου αξίζει;
