Make You,You

Chapter 1

Keila's POV

"This is real, this is me, I'm exactly where I'm supposed to be now, gonna let the light shine on me..~"

The morning air of the summer sweeps off some dust from the road I am walking upon.

Papunta na ko sa school. Walking distance lang naman mula sa bahay kaya di na ko kailangang magpahatid sundo pa sa driver namin.

The great arc at the entrance welcomes me, "Leorio University".

Well this is the school we-- I've grown.

Let me tell you a story.

It was summer of 20**. We were chilling out with our bodies on our pool.

We were so happy back then. Splashing water to each other, with our Dad and Mom preparing the food.

Suddenly, she stood up and said, "I want ice cream!"

Kasabay naman non ang pagdaan ng isang tunog, ang tunog ng nagbebenta ng sorbetes.

Napatayo na din ako at sumunod sa kanila palabas ng bahay para bumili ng sorbetes.

"Oh no .. nakalimutan ko wallet ko sa loob. Sandali lang kids ha? Layla, babalik lang ako dyan muna kayo bumili na kayo." Sabi ni Dad at dali dali nang bumalik sa loob ng bahay.

"Layla! Oh my God ikaw na ba 'yan?" Sabi ng isang ginang na medyo mataba at nakasuot ng pang-opisina na tila ba kagagaling lamang sa trabaho.

"Che? Oh my God ako nga 'to! Long time no see! Mukhang maganda na trabaho mo ah .. nananaba na eh .. haha!" Sagot naman ni Mommy.

Napalingon ako nang kalabitin nya ako para iabot ang ice cream na nasa tinapay.

Sa sobrang sayang nararamdaman namin ..

Hindi ko na namalayan na tumakbo na sya pabalik sana sa bahay ngunit may malakas na ingay akong narinig..

At kasabay non ang malakas na hiyawan at saklolohan ..

Di ko na namalayan na tumatakbo na pala ako .. habang may luha na nagingilid sa mga mata ..

Dinala sya sa ospital.

Ngunit huli na ang lahat.

Hindi kinaya ng kanyang katawan ..

Wala na sya.

Biglang bumalik ako sa ulirat ng tawagin ako ng bestfriend nya .. si Klaire.

"AILA! Dito!"

Nginitian ko naman sya at pumunta papunta sa kung saan sya naroon.

"Jeoun achim Aila-shi!" Bati nya sa akin ng magandang umaga sa lenggwaheng nakasanayan nya.

"Good morning din. Anong meron bakit parang napakasaya mo yata?" Tanong ko ng mapansin ko ang mukha nya. Seems like something's up.

"Eh? Haha ganun ba kahatala? Haha. Ganto kasi yan.."

Lumapit sya at itinapat ang bibig nya sa tenga ko.

"MAY TRANSFEREEEEEE!! LALAKI DAWWW!!! OMOOO!"

Nagulat ako at napatalon sa lakas ng boses nya dahil nakatapat pa sa tenga ko ang bibig nya.

"Yun lang? Sus. If I know, sa una lang yan pagkakaguluhan. The next few days and weeks, magiging normal student na lang din yan. Tara na nga sa room." Sabi ko sa kanya.

"Balita ko kasi gwapo daw." Tuloy nya habang naglalakad na kami sa corridor.

"Mayaman, tsaka kaklase natin! Ihhh! AY EM SO EGSOYTED!" Sabi nya with matching patalon talon pa.

Napailing na lang ako at nagpatuloy sa paglalakad. Ngunit kung minamalas ka nga naman, bigla na lang akong nabunggo ng isang estudyanteng tumatakbo. Dahil dito, sumabog ang dala dala nyang mga papel at ako? Bumagsak sa sahig. Una ang likod.

"Ugh.." reklamo ko habang hawak hawak ang ulo ko na nauntog din nang bumagsak ako kanina.

"Omo! Ya! Mag-ingat ka nga!" Bulyaw ni Klaire sa lalaking nakabunggo sa akin.

"S-sorry po.. nagmamadali lang po kasi akong d-dalhin to sa admin.. hindi ko po kayo napansin.. s-sorry po!"

Iminulat ko naman ang mga mata ko para makita kung sino ang nakabangga sa akin. Nakita ko sya. Base sa suot nyang uniform,  grade 10 sya. 1 year lower than us. By the shades and what he said na papunta sya sa library, I thought he is a student assistant, and.. a nerd.

"Araseo, just be careful next time, hmm? Jeongsime. Punta ka na, baka mapagalitan ka pa. Annyeong!" Paalam naman ni Klaire sa kanya. Nagbow lang ang lalaki at kumaripas na naman ng takbo papunta sa library. If I were myself, I should've scolded him-- no, pinahiya ko na sana sya.

"Come, I'll pull you up. Gwaenchana?" Sabay lahad nya ng palad sa akin para tulungan akong tumayo. Tinanggap ko naman ito at kahit sumasakit ang ulo at likod ko, nakatayo naman ako ng maayos.

"Ugh .. ang sakit nun ah. What an experience. Parang mababali likod ko tsaka matutumba ako sa hilo. Haha." Acting like her, I said.

"Haha. Matauhan ka na kasi, landi din pag minsan. Masyado kang anti-boys eh." Inirapan ko naman sya kunyari at nagpatuloy na kami sa paglalakad papunta sa classroom.

Nang makarating, dumiretso kami sa upuan namin na magkaharap lang. As always, nilabas ko ang mga kailangan ko para sa lesson ngayon. Na hindi ko naman talaga gusto. Tamad nga ako mag-aral eh. Nasanay na lang.

"Omo. I can't wait na sa transfereeee!!" Impit na sigaw ni Klaire sa likod ko na may panginig effect pa. Napailing na lang ako at napangiti ng bahagya.

If she were here, I can imagine her fangirling and romanticizing about the boy with Klaire, jumping and shouting when the transferee come in. But no, I'm her now. And I can't do that shit even if.

Klaire is an average looking cute girl, with curly hair and brown eyes, fair complexion and a petite one. She always have fun looking into romance novels and movies (which I don't do but do anyways when I'm with her) and yes, she is half-korean pero dito lumaki because their business is here. Nagbabakasyon lang sila sa Korea when there are occasions and things. She's been with her since elementary even before the happenings. So I'm forced to stay with her after all this years. And, I got used to it. But not to the extent that I'll be with her while fangirling and doing anything cringey.

As I was in such deep reminiscing thoughts, I suddenly remembered my medications. Kinuha ko ang maliit na bote sa bulsa ng bag ko and my tumbler. I took two pieces of these white round tablets and ingested them.

Before I even closed my tumbler, our homeroom teacher, Ms. Lonzo, came in with a boy beside her, looking all innocent and.. familiar.

***